zondag 30 december 2012

Snowshoeing

Gisteren heb ik, na vier weken werken, zonder dag vrij, en minimaal 10 uur per dag gewerkt te hebben, een fantastische tocht gemaakt in de bergen. Ik kan me goed herinneren dat toen ik in Arco (Trentino) woonde vier jaar geleden, ik altijd graag met sneeuwschoenen de Monte Stivo (2012 m) op wilde. Daar is nooit wat van gekomen! En waarom, ik heb geen idee. Maar nu, hoe simpel het ook klinkt, mijn droom is uitgekomen. Ik heb met sneeuwschoenen een wandeltocht in de Dolomieten gemaakt. We waren met z'n vieren. Ik, twee keer Andrea en de gids Giovanni. De gids is van het hotel. Hij kent de omgeving als geen ander. Wandelen in de natuur is zo mooi. Stilte...dit had ik echt even nodig. Ik ben elke dag met mensen. Ik maak lange dagen, en dan zo'n mooie dag. Hier kan bijna niks tegenop!  Ik was moe na afloop want we hebben maar liefst  5 uur gelopen. Rond 16.00 uur waren we weer in het hotel. Ik heb een douche genomen, mijn Tiroleser jurk aangetrokken en ik ben gelijk weer aan het werk gegaan.

Vandaag waren de voorbereidingen voor het Oud en Nieuw feest.  En uiteraard ging het ook over de kleding, schoenen...ik had het kunnen weten hoor. Van de week had ik "klompen" gekocht voor mijn werk. Die kostten maar 13 Euro bij de Fassa Coop. Ze zitten als gegoten. Ik heb veel met mijn laarzen gewerkt de afgelopen weken, en omdat het altijd ruim 25 graden binnen is, zijn die gewoonweg te warm. En dan natuurlijk die rok erom heen...net een sauna! Maar goed, ik kreeg vandaag te horen dat de klompen niet acceptabel zijn. Ik als secretaresse van een viersterren hotel...tja. Dus, ik moet morgen schoenen kopen. Get! En ook dat nog, ik moet naar de kapper! Nou en als ik ergens geen zin in heb dan is het de kapper. Mijn haren zijn lang. Ik ben zeker niet van plan ze te knippen hoor! Maar ik mag mijn haren niet los doen. Ik moet ze opsteken..OK! Prima, maar daarvoor ga ik niet naar de kapper! Ze nemen me maar zoals ik ben. Dit is zo niet mijn ding hè! Soms voel ik me ook zo un-happy in mijn dirndl. Die rode, maat 36 vind ik wel ok. Maar die anderen zijn mij veel te groot. Ik ben nou eenmaal klein en ook wat dunnetjes, dus die jurken zijn mij vaak te lang en te wijd. Ik moet ook nog eens goed oppassen dat ik tijdens mijn werk niet val. Alleluia! Als ik een trap op of af loop, dan lijk ik wel Sissi, weet je, de jonge keizerin. Ik moet mijn jurk oppakken om niet te struikelen. Soms heb ik wel eens zin om naar buiten te rennen zoals in de Sound of Music, rok omhoog en rondjes draaien.. Dat gemeut, daar krijg ik zo de kriegel van. Al dat gedoe.....nee dat is niks.

Dus die tocht in de bergen heeft mij heel veel goeds gedaan. Even mijn energie kwijt. Nou heb ik van de week wel weer hardgelopen in de sneeuw. Maar dat is ook nog een heel avontuur! Wel super, maar met mijn Nike's moet ik echt uitkijken dat ik niet keihard val! Ik ga ook zeker "berg" hardloopschoenen kopen van La Sportiva. Kan ik toch lekker elke ochtend even rennen.

Maar, ik kan werkelijk niks anders zeggen dan dat het hier wel onwijs mooi is. En je eet er ook fantastisch. Zonder gekkigheid. De keuken in Trentino is best zwaar met haar kazen, speck en polenta. Maar dat hoort gewoon zo. Je moet geen pasta alle vongole op 1300 m willen eten.

Momenteel, nu ik dit zo schrijf, zit ik in mijn kamer samen met Angelica. Een hele leuke meid. Ik heb het zo met haar getroffen! Elke avond na een lange dag gewerkt te hebben kletsen we wat af en nemen we altijd een glaasje wijn (of twee-drie) - prosecco. Zij komt uit de Veneto en ze weet ontzettend veel van wijnen. Wat we nu drinken is Novello, een hele jonge wijn die nu veel gedronken wordt. Wist ik niet! En straks kun je die dus ook niet meer kopen hè? Geweldig toch, een vrouw die lekker van wijn houdt, zoals ik....we hebben elkaar echt gevonden. Proost met Novello! En ja, met pandoro natuurlijk :-)

woensdag 19 december 2012

na 2,5 week werken in Val di Fassa

mijn wandelroute in de bergen
Ik kan geen Duitse radiozender meer horen..

Het lijken wel maanden..zoveel gebeurd. Ik maak lange dagen, wel 10 uur per dag, en nog geen 1 dag vrij gekregen. Dit heet seizoenswerk in Italië. Een paar maanden bikkelen en dan lekker op reis gaan ofzo?! Ik deel de kamer met een collega. Met meerdere collega's verblijven we in een huis. Dat is wennen, het is net alsof je teruggaat in je studententijd. Badkamer delen, geen keuken, slaapkamer delen...In die 2,5 week zijn er wel gasten geweest in het hotel, maar nog niet om over naar huis te schrijven. Straks pas begint de drukte. We zitten volgeboekt tot medio januari. Dan wordt het iets rustiger maar daarna begint de hectiek weer. Ik weet niet wat ik liever wil. Ik denk dat ik graag de drukte wil, lekker veel werken met mensen om me heen. Want als het zo rustig is, dan gaat de tijd zo ontzettend langzaam. Dat is niks. 

De omgeving hier is werkelijk fantastisch. Dit is ook wat ik wilde. In de natuur zitten, frisse lucht, geen files, werken en lekker eten. De bergen... Alleen ik kom nauwelijks buiten! Ik zou eerst een skipas Val di Fassa kopen, maar dat heeft gewoonweg geen zin. Ik ga wel skiën als vrienden of familie mij "eventueel" komen opzoeken. Maar aan de ene kant vrees ik dat dat wellicht ook niet mogelijk is. Wellicht kan ik een paar uur gaan skiën, maar geen dag.

Soms heb ik wel eens mijn momenten dat ik in mezelf zo ontzettend moet lachen. Dat komt gewoon omdat er dingen gezegd worden of dingen gebeuren die zo grappig zijn, dat ik dan moet denken aan mijn vrienden in Nederland. Dan denk ik, stel die was erbij of hij had dit gehoord...dan had ik gewoon pijn in mijn buik van het lachen! Ik moet straks in een dirndl lopen... De foto's komen echt, dat beloof ik! Maar in Nederland word ik hiervoor uitgelachen en in Trentino Alto Adige is het gewoon! Hier worden zelfs massages gegeven in Dirndl's. Nou ja, in Alto Adige dan...het moet niet gekker worden. Maar, moet je je voorstellen dat je in oud Hollandse kledij moet lopen op je werk. Dat is hetzelfde! Gisteren heb ik twee jurkjes gepast, een zwarte en een rode. Die zwarte is best geinig, kort maar de voorkant is veel te wijd. Ik heb nou eenmaal geen grote boezem. Die rode dirndl, ook maat 38, is prima, alleen ik moet de knoop voor er nog aan vast naaien. Eerst zou ik ook rode schoentjes met strikjes erbij krijgen, maar dat gaat gelukkig niet door..die zijn iets te zomers. Dus ik mag lekker mijn stoere zwarte laarzen aanhouden! Jahoe.

Als ik 's ochtends een cappuccino ga drinken in Vigo di Fassa in een locale bar, zitten de meesten al aan de spritz of wijn. Ik moet er zelf niet aan denken. Maar aan de ene kant begrijp ik het. De meesten werken op het platte land en beginnen al heel vroeg. Dus alcohol verwarmt het lichaam. Maar ik hou het bij mijn koffietje. Hier wordt trouwens geen of nauwelijks Italiaans gesproken, maar Ladino. Dat is in Val di Fassa dialect. In deze vallei spreekt men zelfs drie verschillende soorten Ladino... Als ik de mensen hier hoor praten, dan begrijp ik er werkelijk niks van! Ja, een woord ken ik: Buondi! Dat betekent goedemorgen. 
Trouwens, weet je dat je in Val di Fassa een pasje moet hebben om je afval weg te kunnen gooien? Ik wist me een keer geen raad. Die rotkrengen kreeg ik niet open! Ik vroeg netjes aan een boer of hij voor mij de drie verschillende afvalbakken (voor groenten, plastic en glas) open wilde houden, maar hij vertikte het! Hij zei binnensmonds, althans wat ik ervan heb verstaan..: "je moet er voor betalen meisje, laat maar hier liggen dan, dan nemen ze het wel mee". Nou, en als ik ergens niet tegen kan is afval op straat. Maar ik heb het gedaan...en prompt het was in de loop van de ochtend weg! Ja, die Trentini, ze zijn niet altijd heel sociaal hoor. Ze worden ook wel "orsi" genoemd. Dat betekend beren. Mensen zijn hier soms zo in zichzelf gekeerd..

Ik ben vanavond weer eens sinds lange tijd een pizza gaan eten. Ha, ja, ik zit in Trentino vlakbij Oostenrijk, en op mijn pizza zat zuurkool! Ik was om 20.00 uur klaar met werken en ik wilde gewoon een keertje relaxed eten. Want normaliter eten we een snelle hap gezamenlijk in de keuken. Het eten is echt heel goed. Die Canederli met kaas en speck in het hotel zijn echt super. Maar soms wil je gewoon even lekker zitten en genieten, bijkomen. Dus dat heb ik vanavond gedaan. Een Weizenbier met een pizza "Grotta". Speck, funghi, kaas en zuurkool. Eerlijk gezegd het smaakte voortreffelijk. Even alleen zijn, even een biertje en niemand om me heen. En natuurlijk kon ik het niet laten, als afzakkertje een Mirtillo.

Zoals je wellicht kunt lezen, er is veel gebeurd, maar ik hou het even hier bij. Ik hoop alleen dat ik dit seizoen fijn doorkom. Het enige wat ik heel erg mis is het hardlopen. Ik heb in bijna 3 weken maar 1x hardgelopen met -11 graden. Dat was afzien! Mijn vingertoppen waren bevroren! Ik vond het geweldig, maar ik mis het zo. Het is gewoonweg niet mogelijk hardlopen met sneeuw en ijs. Ik glij weg met mijn Nike's. Zodra het voorjaar begint dan ga ik weer lekker veel lopen. Afgelopen week heb ik me ingeschreven voor de marathon van Venetië. Eindelijk. Eerst wilde ik misschien weer NY gaan lopen met de Bas van de Goor foundation, maar ik kan dat niet opbrengen nu. Daar komt zoveel meer bij kijken. Wel jammer, want deze foundation doet veel goeds voor mensen met Diabetes... Wellicht een volgende keer. Hoe dan ook, Venetië Marathon stond al heel lang hoog op mijn lijstje. Eigenlijk ben ik het ook verplicht naar mezelf toe en naar mijn vrienden. In 2013 loop ik de marathon van mijn favoriete stad! In 2003 is het allemaal begonnen..10 jaar geleden. Venetië, een eigenaardige stad waar ik mooie vrienden heb, waar ik thuis ben en waar ik, op een dag, wellicht wel zal wonen... 

dinsdag 4 december 2012

Vigo di Fassa

Sinds afgelopen zondagavond aangekomen in het mooie, witte Val di Fassa Trentino. Ik heb een goede reis gehad. Ik ben onderweg zowaar in München geweest! Vraag me niet hoe en waarom, maar ik reed zomaar het centrum in...ik een blinde postduif? Leuke stad, al zeg ik het zelf. Ik was dichtbij het Allianz stadion, de club van Robben! Dat voelde erg goed.

Na de afslag Bolzano Nord in Italië heb ik door de sneeuw in de bergen moeten rijden op weg naar mijn werkplek. Daar aangekomen ben ik eerst een pizza gaan eten met een groot biertje erbij. Wat smaakt dat toch lekker na zo'n lange reis!

Hotel Renato ontvangt morgen de eerste gasten voor dit winterseizoen. De kerstboom staat, de bar is schoongemaakt, het wellness centrum is klaar, de kok maakt de lekkerste streekgerechten, de skiliften gaan open...laat het seizoen maar beginnen!


zaterdag 1 december 2012

Een skibeleving in de Dolomieten Val di Fassa

Morgen rond dit tijdstip rij ik vast al door Bayern München. Via de A3 in Duitsland naar Innsbruck en Italië. Die weg ken ik met mijn ogen dicht. In plaats bij Rovereto Sud, de bekende afslag naar Arco, moet ik er al bij Bolzano Noord af, en dan rij ik gelijk in de bergen. De weersvoorspellingen zijn sneeuw onderweg. Mijn auto is winterklaar, dus ik ga ervan uit dat het allemaal wel goed komt. Winterbandjes onder de auto, sneeuwkettingen mee..die heb ik trouwens nog nooit omgedaan bij mijn Polo. Zie je het al voor je? "Ik" auto in auto uit, naar voren rijden, naar achteren...en dat na 1000 km gereden te hebben. Wat een geklooi lijkt me dat zeg. Weet je, dat gaat niet gebeuren. Ik hou lekker iemand aan die mij gaat helpen! Maar goed, voorlopig is het nog niet zo ver....cross fingers dat het ook niet nodig is.

Ik ga in het gebied Val di Fassa werken. Om precies te zijn in het dorpje Vigo di Fassa. Het hotel heet hotel Renato, een mooie locatie met suites en kamers, wellness en restaurant. Ik heb onlangs bericht gekregen dat er al geskied wordt! Dat is super goed nieuws want dat betekent skiën! Als ik daar tijd voor heb natuurlijk...Maar dat er sneeuw ligt is geweldig, want dan komen de mensen wintersporten.

Naast de tradities in de valleien, de gastvriendelijkheid, de lokale gerechten en de wijnen staan de Fassa Dolomieten bekend als een ideaal wintersportgebied. Ik ski mijn hele leven, ik ben overal in Europa geweest: Oostenrijk, Zwitsterland, Zuid Duitsland, Frankrijk en Italië. Een paar jaar geleden heb ik een aantal keren geskied in het gebied Madonna di Campiglio en op de monte Bondone. Campiglio is heel mooi! Een mondain skigebied, en monte Bondone is wat kleinschaliger, maar zeker ook erg leuk. Skiën in Val di Fassa was voor mij de eerste keer in 2011. Ik keek mijn ogen uit. De Dolomieten zijn werkelijk zo bijzonder. Die puntige bergen, de gezellige dorpjes en het lekkere eten...ik kijk nu al uit naar de Canederli in brodo (Knödels in de soep) ! Mmmjammie.

Wat een straf dat ik binnenkort in Val di Fassa zit! Dit gebied is een sportparadijs. En ik vind sporten heerlijk. Op het filmpje kun je zien hoe mooi Val di Fassa is in de winter. Njoy!

Val di Fassa Youtube filmpje

maandag 19 november 2012

Ik ben druk bezig met mijn website Stella Alpina. Stella Alpina staat voor appartementenverhuur in Toscane en Venetie. Daarbij heb ik een FB-pagina gemaakt. Daar kun je alvast een aantal foto's van de appartementen in Venetie en Toscane zien. De prijzen en beschrijvingen van de appartementen komen op de website te staan.

Leuke tip: voor diegenen die het leuk vinden om naar Venetie te gaan met Kerst en Oud & Nieuw of met carnaval in de periode van 26 januari tot en met 12 februari 2013 kunnen met mij contact opnemen. Stella Alpina heeft een exclusief appartement in de wijk Dorsoduro aan de Canal Grande met terras. Daar zijn er maar twee van in heel Venetie!

Facebook: www.facebook.com/stella.alpina.sylvia
Twitter: www.twitter.com/StellaAlpina36

Contact: info@stella-alpina.nl

VENEZIA AI LOV IU

donderdag 15 november 2012

Briefing NYCM 2013 Bas van de Goor foundation in Papendal



Nou word ik altijd heel blij als ik Papendal in rij. Een groot sportfestijn. Naast het kantoor van NOC*NSF, het Nederlands Olympisch Comité hadden we een bijeenkomst met de staff van de Bas van de Goor Foundation voor de marathon van NY in 2013. Samen met andere diabetici hebben we mooie verhalen gehoord van mensen met diabetes type 1, o.a. van de teamarts Leo, die wel 100 marathons heeft gelopen! En ook ultramarathons! Een andere deelnemer met diabetes type 1 heeft in 2011 de marathon van NY in 3.04 gelopen. Ongelooflijk wat knap. Ik heb gelukkig geen diabetes, maar onderschat niet wat er allemaal bij komt kijken als je sport combineert met deze ziekte. Het heeft absoluut een positief effect, maar je doet het niet zomaar. Ze hadden het ook nog over suikerwaardes en dat je een hypo kon krijgen tijdens het lopen etc. etc...dat was voor mij iets te technisch. Maar petje af. Een marathon lopen is heel erg zwaar. Ik heb er nu zes gelopen en elke keer vraag ik me af als ik de man met de hamer tegenkom, waar ben ik nou mee bezig? Vind ik dit leuk?! Maar het is de kick. Want als je eenmaal de finish hebt gepasseerd dan denk je al snel weer aan een volgende wedstrijd. Ja, misschien is het ook wel een verslaving. Maar ik voel me goed bij hardlopen. Je moest eens weten hoeveel ideeën ik heb opgedaan tijdens mijn duurlopen. En welke problemen ik heb opgelost. Het doet me altijd goed.

14 november was de World Diabetes Day, een mooie dag om deze briefing te plannen. Bas van de Goor hield ook een toelichting over marathons lopen. Een super sportman die zomaar deze ziekte diabetes type 1 heeft gekregen, en moet je kijken wat hij nu allemaal heeft bereikt. Bas is samen met zijn staff een leuk team en dat stimuleert mij om mee te gaan naar New York volgend jaar. Deze marathon heb ik al in 2006 gelopen. Dus de route en sfeer erom heen is mij al bekend. En om het nog een keer te doen lijkt me echt een challenge. Buiten de vaste kosten om is het de bedoeling dat je sponsoren werft. Hoe ik dat wil gaan aanpakken daar moet ik nog over nadenken. Het mooie is, ik zit al binnenkort in Trentino en ik ga zeker trainen in de bergen. Bas van de Goor is een bekende volleyballer in Italië. Hopelijk kan ik daar iets moois mee gaan doen.

Meedoen met de Bas van de Goor foundation aan de marathon van NY in 2013 is wel heel gaaf! Zo'n leuk team en zo'n goede sfeer, dat wil ik eigenlijk niet missen..

We run 2 change diabetes

dinsdag 13 november 2012

working in Val di Fassa

Sella Ronda
Marmolada
Als je van sporten in de bergen houdt dan moet je zeker in Trentino (Italië) zijn. Vanaf december werk ik als secretaresse in family hotel wellness Renato in Vigo di Fassa - Val di Fassa. Een mooi hotel in een fantastische omgeving. Als je de recensies leest op booking.com dan hebben ze gemiddeld een 9,4! Vanuit het hotel zit je binnen no time op de skipistes waar je mooie skitochten kunt maken. Bijvoorbeeld de Sella Ronda. Of ze organiseren vanuit het hotel wandeltochten met sneeuwschoenen "la ciaspolada", ook leuk! Altijd al willen doen, maar het is er nooit van gekomen. En wat dacht je van polenta eten met konijn, i canederli, i gnocchi, gulash, strudel, speck tirolese en de rode wijnen...

De omgeving Val di Fassa is werkelijk een paradijs. Ik ben daar 2 jaar geleden gaan skiën met mijn familie. Ik heb toen de Sella Ronda gedaan met een gids. Wat een super dag was dat zeg! Daar denk ik nog steeds met veel plezier naar terug. En in de rifugi (de berghutten) is het altijd zo gezellig knus. Ik kijk nu al uit naar mijn Bombardino....op een terras in de zon!

Dit is de link van het hotel: Hotel Renato Vigo di Fassa 


Bombardino

zondag 4 november 2012

Stella Alpina

Stella Alpina is de nieuwe naam van mijn website voor (vakantie)appartementenverhuur en tips voor eten en drinken in Venetie en Toscane. De site is nog niet online. Maar je zou denken "alpina" dat heeft met bergen te maken, en waarom doe je daar dan niks mee? Dat kan kloppen. Ik ben ook een bergmens, ik ken de Dolomieten, en Stella Alpina betekent Edelweiss, maar misschien ga ik me daar later op richten. Nu nog even niet...In ieder geval de naam is wie ik ben. En hoe ik in het leven sta. Een genieter, een avonturier.

Ik wil jullie alvast een tipje van de sluier meegeven:
De appartementen in Venetie liggen in de wijken San Marco en Dorsoduro (historisch centrum)
De appartementen en villa in Toscane liggen in Riparbella en Cecina (Kust van de Etrusken)

En de tips voor lekker eten en drinken: .... die komen later.

Tot Spritz!

maandag 3 september 2012

La maratona di Limone, Lago di Garda Trentino

Ik ga weer een marathon lopen. Mijn zesde. Dit keer heb ik gekozen voor de marathon van Limone, Gardameer. Om mee te kunnen doen aan een marathon in Italië heb je een medisch certificaat nodig. Maar niet zomaar een van een huisarts, het moet er een zijn conform de eisen van FIDAL, Federazione Italiana di Atletica Leggera. Ik ben afgelopen woensdag naar de dokter geweest in Rosignano Solvay. Of all places in Toscane. Waarom niet in Riparbella? Het was al moeilijk zijn praktijk te vinden en ik had al zo mijn twijfels, maar goed. Hij heeft me nagekeken en ik ben zo gezond als een vis. Met mijn certificaat zonder FIDAL natuurlijk heb ik me ingeschreven voor de marathon van Limone. En natuurlijk kreeg ik het bericht dat ik een geldig certificaat nodig heb om deel te nemen. Why am I not suprised? Dus, dat moet ik nog regelen...geen probleem. Ik heb alvast mijn startnummer!

Tijdens mijn marathon ga ik voor het goede doel lopen, het Diabetes Fonds. En waarom Diabetes? Tegenwoordig wordt heel veel voor goede doelen gesport, dat is mooi. Leven met Diabetes is niet makkelijk. Mijn vader is Diabeet type 2 sinds heel veel jaar. Hij kampt met veel gezondheidsproblemen en complicaties. Zijn situatie kunnen we helaas niet meer terugdraaien. Nu alleen nog het beste ervan hopen en positief blijven. Ik vind dat we moeten knokken om deze ziekte te stoppen of in ieder geval ervoor te zorgen dat het leven een stuk aangenamer wordt met Diabetes. Dat kan alleen door middel van onderzoeken. En daarom wil ik geld ophalen voor het Diabetes Fonds.

De Bas van de Goor Foundation en het Diabetes Fonds zelf is bereid mij te helpen zo veel mogelijk op te halen. Mijn streefbedrag is 500, maar het mag natuurlijk meer zijn.

Ik stuur jullie hierbij de link waarop geld gestort kan worden. I raise money for Diabetes because I care

donderdag 5 juli 2012

dolce far niente

Ik kan niks anders zeggen dat het leven in Toscane wel heel erg mooi is. Lekker weer, mooie omgeving, dichtbij zee, heerlijk eten, goede wijnen...En mijn werkplek is niet verkeerd. Het zwembad, het uitzicht, de appartementen, de suites, het restaurant...

Twee weken geleden was mijn beste vriend uit Terni op bezoek. Op de dag dat ik niet hoefde te werken zijn we een middagje naar het strand geweest in Castiglioncello. Je hebt daar alleen maar rotskusten. Erg mooi.

Na een middagje strand in Castiglioncello zijn we die avond samen naar Volterra geweest. De stad van de Etrusken. Volterra ligt op een plateau met uitzicht over de heuvels en de omgeving. Onderweg zagen we een variatie van kleuren, de groene Toscaanse heuvels, de cipressen, de tarwevelden, zonsondergang en (kunst)werken van Mauro Staccioli. Een beeldhouwer uit Volterra. Zijn werken zijn abstract, de cirkels, vierkanten en de driehoeken. Onderweg naar Volterra kom je een aantal van zijn kunstwerken tegen. Bij 1 kunstwerk, de cirkel, zijn we gestopt. Een mooie plek voor diegenen die van fotografie houden. Het uitzicht, de kleuren.. Na ruim een uur zijn we doorgereden om te gaan eten. Tijd was niet belangrijk. Heerlijk, gewoonweg genieten van de omgeving, de natuur, geluk. En dat kun je niet kopen.."dolce far niente" oftewel "carpe diem".

www.maurostaccioli.org

maandag 21 mei 2012

West Toscane, de kust van de Etrusken

Na een week festival in Umbrie, en vele leuke momenten meegemaakt te hebben in Umbrie en Trentino was de tijd aangebroken dat ik naar Toscane vertrok. Mijn nieuwe werkplek, een nieuw avontuur. De omgeving in West Toscane waar ik de komende tijd verblijf heet de “Costa degli Etruschi” of te wel, de kust van de Etrusken. Van de Etruskische federatie is Volterra wel de meest melancholische plaats om te bezoeken. Volterra ligt op een hoog plateau en biedt een prachtig uitzicht over de groene heuvels van Toscane. 

Met mijn mountainbike heb ik in een week tijd al veel mooie fietsroutes afgelegd. Zoals de “Strada del Vino”. De straat van de wijnen. Deze route loopt landinwaarts waardoor je diverse Middeleeuwse plaatsjes tegenkomt, zoals Bolgheri, Bibbona, Casale, Guardistallo en Castagneto Carducci…De fietsroutes zijn fantastisch en goed te doen. De “Costa degli Etruschi”, de kust van West Toscane is ook mooi. De zee is azuurblauw en daarbij heb je leuke strandtentjes waar je lekker kunt eten en drinken. 

Totdat ik een appartement heb gevonden verblijf ik in een bungalow op een camping in Marina di Bibbona. Dat is een plaatsje aan de kust. Vanuit Marina di Bibbona kun je mooi wandelen, fietsen of hardlopen naar Marina di Cecina. 

Mijn nieuwe werkplek is in Riparbella, bij Residence Fonte Alla Lepre. Het is een prachtig nieuw resort met moderne appartementen, hotelkamers, een trendy restaurant en twee zwembaden. Het uitzicht is overweldigend. 

En wat de keuken betreft..in deze omgeving eet je voortreffelijk. De kaart is heel divers. Vis, vlees, pasta, de wijnen…en laten we het maar niet over de dolci hebben. West Toscane heeft veel te bieden. Voor sporters is het paradijs, voor culinair proevers een walhalla, en voor cultuurliefhebbers is er veel te zien..

maandag 30 april 2012

Bezoek aan kaasboerderij

30 april the 3rd day of the festival...

De eerste twee dagen heb ik bij het info point gestaan van de Cascata delle Marmore. De een na grootste natuurpark van de streek Umbria. Ik sta er samen met Federica. We helpen elkaar met informatie verstrekken aan de gasten over o.a. de omgeving, de wandelroutes en de watervallen. En daarbij promoot ik het festival. Umbriabeecoming is een nieuw festival. Het is super leuk! Zoveel activiteiten organiseren we...wel meer dan 120!

Vandaag heb ik een bezoek gebracht aan een kaasboerderij in Collelungo. Dit plaatstje is omringd door de groene heuvels van Umbria. Samen met de Italiaanse en Nederlandse gasten hebben we gezien hoe kaas wordt gemaakt. Lorenzo, onze gids van die dag, legde alles nauwkeurig uit over het kaasproces. Ze maken ricotta, mozzarella, stracchino ... en nog veel meer. Ook hebben we beesten gezien, zoals schapen, koeien, varkens en kippen. Wat vooral leuk is voor kinderen. 

Wat een prachtige omgeving en wat een heerlijke producten hebben ze toch bij de kaasboerderij Giuliani. De lunch was overweldigend. Alles was biologisch bereid, behalve de pasta. Maar voor de rest super. Ik kan het iedereen aanraden voor wie naar Umbria gaat. De mensen zijn gastvrij en ze vinden het leuk gasten te onvangen en rond te leiden. De boerderij heet Azienda Agricola Giuliani. Siete i benvenuti!

Vanavond popconcert in Piazza San Francesco (Terni) van de groep Outback, om 22.00...Umbriabeecoming rocks!


zaterdag 21 april 2012

Lekker gnocchi!

Vandaag ben ik met mijn collega Marco in Valnerina geweest voor promotie van het festival Umbriabeecoming. Wat ze zeggen is waar, Umbrië is het groene hart van Italië. Zo mooi is het daar. Je kunt er niet alleen wandelen, fietsen en klimmen maar ook lekker eten! In een barretje van helemaal niks in Scheggino eet je gewoon de lekkerste gnocchi fatti in casa (huisgemaakte pasta)....Gnocchi zijn aardappelballetjes. Die kun je eten met gesmolten boter en salie, maar ook met ragu saus (voor de meesten bekend als bolognaise saus), tomatensaus en kaassaus. Maar ik had gnocchi al castrato. Castrato is varkensvlees. Heerlijk. Dat wordt veel gegeten in Umbrië varkensvlees, maar ook everzwijn en forel.

Vanmorgen hebben we een bezoek gebracht aan Strettura, de plek waar ik vorig jaar heb gewerkt. Leuk om iedereen weer gezien te hebben. Natuurlijk organiseren wij ook activiteiten daar. Zoals broodbakken en kookcursussen bij Palazzo del Papa.

Nog een week en dan begint het festival 28 april - 6 mei 2012. Om deel te nemen moet je in het bezit zijn van een Bee Card. Het festival is een geweldig "nieuw" project voor promotie van de streek. We werken hard om alles goed voor elkaar te krijgen. En het gaat ons zeker lukken. Het wordt mooi en zeker een super ervaring!

Voor informatie www.umbriabeecoming.it


zondag 11 maart 2012

Running

Een nieuw PR op de halve marathon. Dat was mijn doel op 10 maart 2012, de halve marathon van Oostvoorne. Ik wilde en moest mijn tijd verbeteren. Zeker onder de 1.45. Mijn laaste halve marathon was in Verona 2010. Daar had ik 1.48,52 gelopen.

De wedstrijd begon goed, ik liep erg ontspannen. Ik liep een tijdje alleen totdat ik gezelschap had van een vrouw die precies mijn tempo liep. Dat was fijn. Zo we waren aan elkaar gewaagd. We hielden elkaar in de gaten. Ik wist dat ik hard ging, ik keek op mijn horloge op de 15 km 1.11. Dat was heel snel! Nog nooit zo gelopen. Dat is per km onder de vijf minuten. Bizar. Nergens stopte ik om te drinken of te eten. Ik kon het niet. De m&m's van die middag zaten nog hoog en de avond daarvoor had ik goed gegeten. Maar toch, ik geloofde het niet, nog 3 km te gaan en wat voelde ik...kramp. Het kwam gewoon opzetten. Ik voelde het. Ik moest vaart terugnemen. Ik verloor mijn loopmaatje uit zicht en ik werd ingehaald. Ik baalde enorm. Mijn hoofd wilde door, maar mijn benen wilden echt niet meer. Ik ging langzamer doorlopen en dacht...daar gaat mijn super PR. Maar ik heb h'm nog wel. In ieder geval onder de 1.45! Aangekomen bij de finish, ik was tevreden, misschien wel heel erg! Ik keek op mijn horloge 1.41,10. Super tijd!

En ik heb het weer geflikt. Zonder een super voorbereiding. Een paar keer getraind in twee of drie weken. En op de dag van de halve marathon rij ik in mijn auto op weg naar Oostvoorne met een doel voor ogen. Tijd verbeteren, nog sneller willen zijn. Wow wat gaaf!

I just do it!

zaterdag 3 maart 2012

Umbria Beecoming en Castello di Montignano

Afgelopen week is onze Amerikaanse verslaggever voor het festival, Sharri Whiting De Masi, in het kasteel van Montignano in Massa Martana geweest voor een interview. Het kasteel van Montignano ligt op de groene heuvels van Umbrië, 10 min. van Todi, 20 min. van Terni en 35 min. van Spoleto. Sharri is journaliste en schrijft artikels, reportages en interviews voor o.a. het Amerikaanse tijdschrift Luxury Travel Advisor. Ze woont in Umbrië
samen met haar man Piero.

Het kasteel van Montignano is "bijna" het meest luxueuze kasteel van Umbrië. Naast de prachtige hotelkamers biedt het kasteel een compleet SPA center, een restaurant en een wijnkelder. De wijnen die worden aangeboden zijn DOC en DOCG wijnen uit Umbrië en heel Italië. In het restaurant met mooi gedekte tafels kun je genieten van de typische Umbrische keuken. Een selecte kaart met exclusieve gerechten, persoonlijke aandacht en een sfeervolle ambiance vormen de ingrediënten voor een ontspannen culinair samenzijn.

Het Umbriabeecoming festival, dat van 28 april tot 6 mei 2012 plaatsvindt, organiseert op de eerste avond van het festival een Jazz concert met diner in het kasteel van Montignano. Om meer bekendheid te geven aan het festival en de streek Umbrië is Sharri Whiting bereid geweest door middel van een interview met de eigenaar van het kasteel Giuseppe Alcini en de voorzitter van het festival Marco Angeletti, een artikel te schrijven over het kasteel Montignano en het festival Umbriabeecoming voor het Amerikaanse blad Luxury Travel Advisor.

Umbrië heeft veel meer te bieden dan de meeste reizigers weten. Umbrië is nog onontdekt, het heeft geen strand waardoor de meesten toch kiezen voor Toscane. Umbrië ligt ten hoogte van Rome en is makkelijk bereikbaar, via de twee vliegvelden van Roma (Ciampino en Fiumicino), met de trein. Binnen een uur zit je al in Terni (Umbrië). Met de auto vanuit Nederland is het een stukje rijden, maar het loont de moeite.

http://www.sharriwhiting.com/
http://www.luxurytraveladvisor.com/lta-author/sharri-whiting-de-masi
http://www.montignano.com/

zondag 12 februari 2012

Terni en Valentijnsdag

Weinig mensen weten dat Sint Valentijn, de heilige van de liefde en gevierd over de hele wereld op 14 februari, de beschermheilige is van Terni, Umbrie. Sint Valentijn is geboren eind tweede eeuw. Hij werd bisschop van de stad Terni. Hij was beroemd in Umbrie vanwege zijn vermogen om mensen te genezen. Na genezing werden de mensen bekeerd tot het Christendom. De naam "Valentino", Valentijn in het Italiaans, komt van "valere", "stare bene in salute": gezond zijn.  Ook de zoon van de prefect van Rome werd genezen en bekeerd. Dat veroorzaakte sensatie. Hij werd gearresteerd om een offer te brengen aan de heidense goden, maar dat weigerde hij. Hij kreeg de doodstraf en werd onthoofd, waarschijnlijk op 14 februari. Maar voordat het vonnis werd uitgevoerd zag hij nog kans een briefje toe te stoppen bij de dochter van de gevangenisbewaarder met daarop geschreven....Van Je Valentijn. Hieruit zou de traditie zijn ontstaan van het uitwisselen van anonieme liefdeswensen.

De overblijfselen van de heilige Valentijn werden teruggebracht naar Terni en begraven op een begraafplaats op een heuvel buiten de stadsmuren. Later werd daar de basiliek gebouwd San Valentino.   

Verschillende verhalen gaan ten ronde over de heilige Valentijn. Zo ook op de volgende websites:
Il Giornale www.ilgiornale.nl en Dante Alighieri Rotterdam http://www.danterotterdam.nl/ 

14 februari is in Terni een feestdag. Speciale diensten worden gehouden in de basiliek San Valentino voor degenen die dat jaar trouwen, en voor degenen die een gouden of zilveren huwelijk hebben.  

Niet alleen op 14 februari, maar gedurende de hele maand, worden veel verschillende activiteiten georganiseerd "eventi Valentiniani" in Terni, zoals theatervoorstellingen en concerten. Maar ook op sportief gebied! De marathon en 1/2 marathon van Terni "San Valentino". Dit keer vindt dit evenement plaats op 19 februari 2012. Veel mensen uit Italië en het buitenland doen mee aan deze geweldige wedstrijd www.maratonadisanvalentino.it

maandag 30 januari 2012

25 flessen wijn in onze bagage @amsterdam centrum

Vorige week hielden we de conferentie Umbriabeecoming bij het Istituto di Cultura di Amsterdam (Italiaans Cultureel Instituut). Omdat het parkeren zo ontzettend duur is in hartje centrum Amsterdam, en we op de Keizersgracht moesten zijn, hadden we besloten de auto bij de Arena te parkeren en vanuit daar met de metro naar de stad af te reizen. Ik als Feyenoorder in het Ajax-stadion...alles went hoor. Met drie volle koffers, en dat zijn geen grappen, hebben we door Amsterdam gelopen. Met de tram was ook een avontuur. We zaten midden in de spits, dus mensen dringen altijd voor een plekje en hebben geen geduld. Zeker niet voor mensen met 200 kilo bagage. Op dat moment waren we gesloopt. En dan ook nog alles voorbereiden op de lezing. Maar, al met al is het allemaal heel goed verlopen...daarna probeerden we nog een dim summetje te scoren op de Zeedijk...maar nee alles was al dicht. Dus naar de Mac. Get..

Met Marco en Francesca heb ik 10 fantastische dagen achter de rug. Het was zwaarder dan ik had verwacht maar het was een super ervaring. Nu doorgaan met het festival en ervoor zorgen dat het programma online is half februari.

woensdag 25 januari 2012

wijnen uit Umbria bij de conferenties Umbriabeecoming in Nederland

Tijdens onze "Bee" tour (promotietoer festival Umbriabeecoming) in Nederland hebben wij ook wijnproeverijen gehouden. De wijnen die wij hadden meegenomen uit Umbrie kwamen uit Montefalco (Perugia) en San Gemini (Terni).

Colleciocco - Montefalco
Lamberto Spacchetti van de cantina Colle Ciocco runt samen met zijn broer de boerderij waar de olijfolie en wijnen worden gemaakt. Dichtbij het middeleeuws dorpje Montefalco is de cantina. Vanuit daar heb je een fraai weids uitzicht over het glooiende heuvelland van Umbrie. Wandelingen maken in die omgeving is mogelijk. Iedereen is van harte welkom in de cantina om de wijnen en de olijfolie te proeven. Bij de wijnen krijg je lekkere hapjes, zoals de bruschetta all'olio.
Montefalco staat bekend om de Sagrantino wijn. De sagrantino druif groeit alleen maar in de omgeving van Montefalco. Deze wijn is krachtig, heel lekker bij rood vlees en pittige oude kazen.

De wijnen uit Montefalco bij de proeverijen:
- Montefalco Rosso: rode wijn (70% Sangiovese, 15% Sagrantino en 15% Merlot) Lekker bij risotto en pasta met truffel.
- Clarignano Umbria Bianco: witte wijn (50% Grechetto en 50% Viognier) Lekker bij visgerechten.
- Montefalco Sagrantino Passito: dessert wijn (100% Sagrantino) Lekker na het eten, bij een dolce.

Met de olijfolie van Lamberto hebben we tijdens de conferentie in Maastricht de "verse" pasta met truffel gemaakt. Francesca, onze collega uit Sardinië, heeft voor 45 man gekookt. Haar vader is kok en heeft een eigen restaurant in Terni. Ervaring heeft ze... De pasta was heerlijk.

Voor informatie over de wijnen en olijfolie uit Montefalco: www.colleciocco.it

Cantina Ponteggia - San Gemini Marco Cecchetti, eigenaar van de cantina Ponteggia is sinds kort zelfstandig ondernemer en doet dit werk met passie. Het bijzondere aan deze cantina is dat ze ook rose maken. Een wijn die niet zo bekend staat in Italië. De "Eva". Vorig jaar tijdens het festival Umbriabeecoming hebben we een proeverij bij hem gehad.
De omgeving van San Gemini is prachtig. En dat weet ik nog maar al te goed. Ik liep in die omgeving hard. Mijn voetstappen liggen daar voor mijn marathon in Amsterdam. Mooie herinneringen...Marco en zijn familie zijn enorm gastvrij. Ze doen er veel aan om een goed product op de markt te brengen. En omdat ze ons gesponsord hebben, willen we hen graag helpen meer naamsbekendheid te geven in het buitenland. Ik heb ervoor gezorgd dat ze tijdens onze radio uitzending op 17 januari "live" op de radio kwamen! De wijnen en olijfolie die zij maken zijn voortreffelijk. Vooral de rode wijn Beatrice..

De wijnen uit San Gemini bij de proeverijen:
- Beatrice: rode wijn (100% Sangiovese) Lekker bij kazen en vlees.
- Le mille Bianco: witte wijn (70% Malvasia en 30% Chardonnay) Lekker bij wit vlees (kip), vlees, antipast en zachte kazen.
- Eva: Rose (60% Sangiovese, 20% Merlot en 20% Montepulciano) Lekker bij wit vlees, verse zachte kazen, salami's, vis en wit vlees.

Cantina Ponteggia maakt naast de wijnen ook extra vergine olijfolie. Lekker voor op de bruschetta, carpaccio, salades of in soepen.

Voor informatie over de wijnen en olijfolie uit San Gemini: www.agrariaponteggia.it

Omdat Colle Ciocco en Ponteggia onze sponsors waren tijdens onze promotietoer in Nederland van het festival Umbriabeecoming doen wij graag wat voor hen terug. Buiten dat hun wijnen en olijfolie lekker zijn, zijn de producten ook betaalbaar. Umbriabeecoming stelt zich bereid om via ons mailadres: festival@umbriabeecoming.it de wijnen te bestellen. Voor vragen of informatie kunt u ook bij ons terecht.

Via deze weg wil ik alle sponsors bedanken voor hun inzet, zonder hen was het niet mogelijk geweest 5 fantastische conferenties te houden in 5 geweldige plaatsen in Nederland. Grazie1000.

Umbriabeecoming festival 28 april - 6 mei 2012 www.umbriabeecoming.it
Vanaf half februari staat het programma op de website.