donderdag 10 december 2015

Nieuwe Blog SylviaItaly

Supertramp in Italy blijf uiteraard bestaan! En wellicht dat ik er zo nu en dan wat publiceer. Maar ik ben een nieuwe weg ingegaan met wijnen uit Toscane waardoor ik blogs en informatie met jullie zal delen via een andere website:

SylviaItaly


SylviaItaly staat voor "Italië expert", vakantie in Venetië, en wijnen uit Montepulciano, Toscane. Op mijn nieuwe site vind je informatie over mijn leven in Umbrië, Italië, mijn werk, maar vooral over mijn passie voor wijnen.

Ik werk nog altijd bij Villa in Umbria waar ik me met name bezig hou met de social media en webmarkering. Hopelijk bestaat de mogelijkheid in 2016 wijnproeverijen te organiseren voor gasten van Villa in Umbria bij de wijnproducent waar ik voor werk : Gattavecchi




Afgelopen zomer ben ik met gasten bij de wijnkelder Gattavecchi geweest voor een proeverij. Het was een groot succes. De rondleidingen waren in het Engels, met uitleg over de geschiedenis van de familie Gattavecchi en de mooie wijnen die ze produceren. Vooral het bezoek aan de wijnkelder uitgegraven in tufsteen is bijzonder om te zien.

Gattavecchi is een historische naam in Montepulciano, Toscane en produceert sedert 100 jaar kwaliteitswijnen. Zoals Vino Nobile, Vernaccia, Toscana IGT en Riserva. Het bedrijf wordt gerund door twee broers en een zus: Luca, Gionata en Daniela.

Het wijngoed van Gattavecchi heet Poggio alla Sala. Een mooi historisch terrein ten zuiden van Montepulciano, en sinds 1977 in bezit van Gattavecchi. Daarnaast hebben ze een wijnkelder en restaurant in het centrum van Montepulciano waar je de wijnen kunt proeven, en de uitmuntende Toscaanse keuken van Lilian. Mocht je in het centrum van Montepulciano zijn, ga er zeker langs voor een lunch of diner. Je eet er heerlijk, de wijnen zijn voortreffelijk, en de eigenaren zijn gastvrij.



Appartementen in Venetië verhuur ik nog altijd. De vier appartementen bevinden zich in de wijken San Marco en Dorsoduro. Het zijn prachtige locaties om een paar dagen Venetië te ontdekken. Bijvoorbeeld Appartement Traghetto is een mooi stekje. Dit appartement is uniek, want het is een van de weinige appartementen met terras aan de Canal Grande. Naast het appartement is de traghetto naar het San Marco plein, vandaar de naam Appartement Traghetto! Ikzelf heb met vrienden een paar dagen in het appartement verbleven, het is een geweldige locatie met een uitzicht om van te dromen.


De eigenaren van de appartementen hebben een visrestaurant achter Campo Santo Stefano Al Bacareto. Dit plein is niet ver van het San Marco plein, en de Accademia brug. Heerlijke visgerechten en huisgemaakte tiramisu worden uitgeserveerd. Een aanrader!

Morgen vertrek ik naar Venetië, en zal ik verslag doen op mijn SylviaItaly blog over Venetië, de stad van de spritz, romantiek, liefde, gezellige pleintjes en aardige mensen. Het is jammer dat deze stad zo ver weg ligt van Umbrië, anders zou ik er best vaker heengaan.. Venezia AILOVIU 


zondag 29 november 2015

Hardloopwedstrijd in Spello Umbrie

Het is herfst in Umbrië. De landschappen en Umbrische heuvels staan volop in de herfstkleuren geel, oranje en rood. De olijvenoogst is nog aan de gang, maar loopt ook langzaam ten einde. Nu heb je elk weekend het evenement "Frantoi Aperti". Spello, Castiglione del Lago, Trevi, Gualdo Tadino en nog meer plaatsjes staan gedurende het evenement in het teken van de nieuwe olijfolie, olio novello.

Tijdens mijn bezoek in Nederland is er weinig van gekomen serieus te trainen. En daarbij was mijn Garmin niet opgeladen, wat heet dat ik de keren dat ik ging lopen, zonder tijd liep. Dat is vrij irritant want ik had geen idee hoe snel ik ging. Maar misschien was het ook prima een paar keer zonder mijn horloge hard te lopen. Het is toch een soort "manie" die tijd.

Vandaag heb ik weer eens een hardloopwedstrijd gelopen in Umbrië. Dit keer was het in Spello, een plaatsje dichtbij Assisi. Het was een 10,6 km wedstrijd. Met vrienden van onze hardloopgroep vertrokken we al erg vroeg uit Castiglione del Lago. De start was om 9.30 uur.

Ik was niet echt in vorm, maar het parcours was adembenemend zo mooi. Spello is niet plat, je loopt in het begin de heuvel op waardoor je bijna als het ware stil stond met lopen. Maar al snel liepen we weer heuvel af op een pad door de olijfgaarden richting Assisi. Een prachtig parcours. Ik heb genoten en eerlijk gezegd ook niet zo zeer op tijd gelopen. Mijn eindtijd is 47.42, dat is gemiddeld 4:30 per/km.

Na afloop bij de "ristoro" oftewel de drank en eetpost kon je heerlijke bruschette krijgen met verse olijfolie. Warme thee, water maar ook witte wijn! Ik ben 2e van mijn categorie geëindigd. We mochten dit keer een prijs uitkiezen zowaar. Dit keer nam ik geen wijn, maar Limoncello!



donderdag 5 november 2015

Leven in Italië

Normaliter ben ik niet zo dat ik over mijn privé leven schrijf, integendeel, maar soms heb ik er wel de neiging naar....

Velen weten dat ik sinds 2009 in Italië woon.

Ik kan me herinneren dat toen ik nog thuis woonde bij mijn ouders in Nederland, had ik mijn leven zo voorgesteld dat ik later zou gaan trouwen, kinderen zou krijgen en zou wonen in Rotterdam. Het tegendeel heeft zich bewezen. Mijn leven heeft een hele andere wending gekregen, met dank aan mijzelf uiteraard.

Als je op internet kijkt, of in de kranten leest, wordt Italië afgeschilderd als een droomland. Het land van de Dolce Vita. Dat is zo, wonen in Italië is zeker niet verkeerd. Want de kwaliteit van leven kan men niet vergelijken met die van in Nederland. Niet altijd natuurlijk, maar als je de dingen op een rijtje zet, dan is Italië een ontzettend rijk land qua cultuur, geschiedenis, kunst, mode, maar ook op gastronomisch gebied. Goede wijnen worden geproduceerd, de beste olijfolie, het ijs, de koffie, en dan heb ik het nog niet over de pasta,- vlees en visgerechten. Wat dat betreft is Italië een paradijs.

De Italianen zijn ook erg fanatiek met sporten. Sinds dat ik in Italië woon, train ik serieus voor hardloopwedstrijden. Vier keer in de week trainen is vrij normaal, en een gemiddelde van 5 min/km is voor mij nu "inlopen". In Rotterdam was dat ondenkbaar. Ik heb nu ook PR's op mijn naam staan waar ik vroeger van kon dromen, nu wil ik alleen maar sneller worden.

Ik ben trots op wat ik allemaal hebt bereikt, en als ik er zo over na denk, was een "standaard" leven wellicht ook niks voor mij geweest. Stel, als ik de tijd terug zou kunnen draaien, had ik dan dezelfde beslissing genomen? Allicht... maar één ding wilde ik absoluut niet meer. En dat was elke dag binnen op kantoor zitten. Ik wilde buiten zijn, ruimte. Want werken op kantoor, en in de file staan. Is dat leuk?

Ik vond er niks aan. Maar werken in Nederland heeft ook weer zijn voordelen. Ik weet natuurlijk niet hoe nu de markt is in Nederland, maar toen ik nog in Rotterdam werkte, kon ik van de ene baan naar de andere baan "hoppen". Men kon onderhandelen over het salaris. Werk hebben in Nederland is "veilig", zekerheid, bouwen aan je toekomst. Aan je pensioen denken. Wat dat betreft is het echt veel beter geregeld in Nederland. Hier in Italië zijn dat vragen die ik liever uitstel.

Niet dat ik mijn zaken niet goed geregeld heb, althans daar doe ik mijn best voor, maar het is zeker niet allemaal zo zoals in Nederland. Überhaupt een leven hier alleen hebben, op jezelf wonen, werken, en leuke dingen doen is niets minder dan makkelijk. Toen ik in Rotterdam woonde was dat gewoon.

Waarom wonen er Italianen in Nederland? Ik weet waarom. Als je in Italië werk hebt, en je verdient een redelijk salaris, dan is het hier werkelijk geweldig in allerlei opzichten. Want het leven op zich is niet duur. En als je van het strand houdt, of de bergen. In een ommezwaai zit je er, dat is toch fantastisch. Ik kan me niet meer voorstellen ver van de bergen te leven. Want als ik wil, en kan, ga ik graag skiën van de winter in de Dolomieten. Dat zou in Nederland niet snel in me opkomen. Dat is ver weg.



Maar als je geen werk hebt in Italië, je woont (gedwongen) bij je ouders, en je hebt te dealen met de Italiaanse bureaucratie, dan zal je zeker achter je oren krabben en navragen bij jezelf... Hoe is dit allemaal mogelijk. Hoe lang gaat dit nog duren, en hoe hou ik het vol? Tip: sterk zijn, positief denken en doorgaan.

Misschien komt er een dag dat ik een boek zal schrijven over mijn (werk)ervaringen in Italië. Wanneer de tijd daarvoor rijp is. En of ik ooit weer naar Nederland terug ga? Geen idee, vooralsnog niet. Mijn leven is nu in Umbrië, Italië. Ik vind mijn werk leuk, ik woon aan de Toscaanse grens, ik eet elke dag voortreffelijk. Ik kan sporten, ik werk (veel), en ik kan naar buiten wanneer ik wil. Ik heb veel vrijheid, en die is voor mij onbetaalbaar.

maandag 12 oktober 2015

Een weekend in Reggio Emilia

Als ik met vrienden op pad ben is het vaak vanwege een hardloopwedstrijd. Is het niet voor een marathon, dan is het wel voor een halve marathon of een 10 km wedstrijd. Er moet gewoonweg gelopen worden.



Zo ook afgelopen zondag liepen wij de Maratona d'Italia van Carpi, Reggio Emilia. Dit keer stond de halve marathon op de planning. De start was in Maranello, de stad van Ferrari, en de finish was in Modena.

Ik begon perfect. Ik liep 14 km in het uur, maar daarna sloeg de vermoeidheid erin. Tijdens de laatste paar km heb ik het tempo van 4.17/km niet meer kunnen volhouden. Mijn benen waren op. Ik keek op mijn Garmin horloge, en ik kreeg al snel het vermoeden dat ik mijn PR niet zou verbeteren. Ook omdat ik ontzettend moe was. Mijn eindtijd is 1.32,06. Zeker niet slecht, want het zijn maar een luttele 30 seconden boven mijn PR. Maar toch...

Na de wedstrijd stond uiteraard een uitgebreide lunch in de planning. Dat is een van het voornaamste als we erop uit gaan. Lekker eten en drinken. Want zeker na een enorme inspanning verdienen we een heerlijke lunch met veel pasta, vlees, wijn en.. gelato! De lunch was dit keer in l'Osteria del Torchio in Modena.



De keuken in Reggio Emilia is weer heel anders dan in Umbrië. In Reggio Emilia drinken ze Lambrusco en eten ze o.a. tagliatelle alla Bolognese, tortelloni, gnocco fritto, stracchino en nog veel meer andere lekkere gerechten. Pasta's en risotto's zijn gedecoreerd met balsamico azijn en plakjes parmezaanse kaas. Dat zul je in Toscane of in Umbrië nauwelijks zien. De tortelloni zijn vaak gevuld met ricotta kaas en spinazie. Heerlijk! En dan heb ik het nog niet over de sauzen bij deze pasta... Je kunt tortelloni eten met gesmolten boter en salvia, maar ook met romige tomatensaus en parmezaanse kaas, de "tortelloni vecchia Modena".

Gnocco fritto is weer iets anders. Dat wordt of als antipasto gegeten of als secondo. Gnocco fritto is gefrituurd deeg die je open snijd en vult met stracchino kaas en diverse soorten affettati (ham, capocollo, gedroogd ham of salami). Daarbij geven ze je apart "tigella", dat zijn kleine ronde broodjes uit de oven. Deze eet je met Nutella, jam of als je wilt met een soort "varkensvet".

Restaurant l'Osteria del Torchio is dichtbij de snelweg (A22 en A1), ideaal te bereiken voor als je met de auto bent. Het is een echt Italiaans familierestaurant waar je zeker moet reserveren op zondag. Veel Italiaanse families en gezinnen gaan dan uitgebreid lunchen.

Niet ver vandaan is 4 Madonne Caseificio dell'Emilia. Dat is een zuivelfabriek, één van de grootste "kaasfabrieken" van de Parmigiano Reggiano (parmezaanse kaas) in Reggio Emilia. We wilden eerst alleen een stukje kaas kopen om mee naar huis te nemen, maar omdat we een rondleiding in de kaasfabriek konden krijgen (kosten 5 Euro pp), twijfelden we geen moment. Veel te leuk om mee te maken!

Van A tot Z werd ons haarfijn uitgelegd hoe de kaas wordt gemaakt. Alle werkplaatsen hebben we gezien, en het magazijn waar de kazen liggen te rijpen. Wat is dat immens groot, je gelooft je ogen niet!





Na afloop mochten we verschillende soorten kazen van de Parmigiano Reggiano proeven. Van jonge kaas tot oude kaas (rijping : 12 maanden, 18 maanden, 24 en 36 maanden). De meeste Parmigiano Reggiano die wij in de supermarkt kopen is 24 maanden oud.



Een interessante belevenis om te zien hoe deze beroemde kaas wordt gemaakt en wereldwijd wordt verkocht. Al het melk dat ze gebruiken voor deze kaas komt uit deze omgeving. Ongelooflijk! En moet je eens kijken hoeveel ze maken.... Dus de melk komt niet eens uit een andere regio van Italië, laat staan uit Nederland. De Parmigiano Reggiano heeft ook niet voor niets een DOP merk! Daar zijn ze apetrots op.




En waarom 4 Madonne? Omdat langs de snelweg een klein "kerkje - altaar" staat met vier verschillende Madonna's. Je ziet ze niet duidelijk op de foto maar ze zijn er wel.


zondag 27 september 2015

Een bezoek aan Nederland

De tijd van wijnoogst is aangebroken. De olijven worden binnenkort geplukt. Het is weer herfst in Umbrië!

Mijn bezoek in Nederland vorige week was kort maar krachtig. Ik ging 1 dag naar de Social Media Marketing Week Rotterdam, en verder een paar dagen bij mijn ouders doorbrengen.

Voor de Social Media Marketing Week in Rotterdam had ik de "Wednesday" pas: Social & Innovation in Business. Het was een interessante marketing dag met veel tips & tricks. Ik heb de meeste presentaties bijgewoond, zo ook die van Jordi van de Bovenkamp. Heel leuk! Jordi is directeur bij Boomerang Create, een zusterfirma van de welbekende Boomerang Media (bekend van de Freecards die je kunt vinden in bars en cafés). Boomerang Create maakt social content voor o.a. KLM en Heineken.

De beroemde kopbal van Van Persie!
Heineken bier Kampioenschap
Ik keek mijn ogen uit. Veel informatie was mij al bekend, maar ik heb er ook geleerd.

Het ging door mijn hoofd dat de zaken hier in Italië toch anders lopen.

Ik woon in een middeleeuws dorp in Umbrië. En dan ga je naar zo'n bijeenkomst in een stad als Rotterdam. Ik kan niets anders zeggen dat het contrast enorm is. Social media biedt zoveel mogelijkheden. Alles is digitaal, praktisch en snel. Maar hier?

Italië loopt achter. Misschien dat het in het Noorden iets anders is, maar in midden Italië is het soms werkelijk alsof je terug gaat in de tijd. De tijd waarin je de rekeningen contant moet betalen bij het postkantoor. Ik spreek uit ervaring.

Bij het postkantoor is het altijd druk. De persoon achter het loket stempelt, knipt, belt en haalt de formulieren door een "ratel"machine. Je tekent daarna het formulier en je hebt betaald! En dat niet alleen, zodra je wordt geholpen staan de mensen die na jou komen bijna naast je om even iets tussendoor te vragen aan de persoon achter het loket. Dat doen ze ook als je bij de dokter zit, "dottoressa, ho solo una domanda veloce". Heel normaal, maar niet voor de "dottoressa" natuurlijk en ook niet voor mij of voor de patient in deze. Over het algemeen is wachten achter de streep of op je beurt voor een aantal "locals" vaak een uitdaging.

Je moet het meemaken...

Maar aan de andere kant kan Nederland ook weer leren van Italië. In Italië hebben we een eetcultuur. In Nederland is dat ver te zoeken. Bij de Social Media Marketing Week kregen we als lunch kadetjes, en in de oven opgewarmde saucijzenbroodjes met wat fruit toe. Er was niks te drinken, zelfs geen water. En ook geen melk!

Dat is hier ondenkbaar. Ook al is de crisis duidelijk voelbaar in Italië. Op eten en drinken wordt niet bezuinigd. Dit wil niet zeggen dat ik verwend ben, maar ik vind kadetjes met een plakje kipfilet en een blaadje sla niet meer van deze tijd. Mee eens?

Nederland heeft echt wel lekker eten, vind ik. Als ik in Nederland ben ga ik altijd vis eten. Maar ook de frietjes van Bram Ladage en de appeltaart vind ik onuitstaanbaar. Zijn dit misschien opties voor een lunch bij de Social Media Marketing week? Nee, maar misschien wel luxere pistolets met Hollandse kaas of Ossenworst? Of is dat weer echt Amsterdams? Maar wat dacht je van een kopje tomatensoep? Ik noem maar wat hoor.

Kibbeling
Nu ben ik weer een week in Umbrië, en twee hardloopwedstrijden heb ik al gelopen. Eén in Montepulciano, Toscane en één in Foligno, Umbrië. Pici, wijn en ijs zijn de revue allang gepasseerd. De kadetjes mis ik niet, en ook het weer in Nederland niet. Maar wel ..

vrijdag 11 september 2015

trainen voor de halve marathon van Carpi

Ik zit op schema. De trainingen zijn zwaar, ik kan niks anders zeggen. Ik train zo 4 tot 5 keer in de week. Ik ben mijn conditie aan het verbeteren. Bij de ene wedstrijd loop ik wat sneller dan bij de andere, afhankelijk van hoe ik met voel. Nu moet ik a.s. zondag bij de halve marathon van Colle val d'Elsa "Sempre di Corsa" 2 x 7 km in 4:30 lopen, en 3 km in 5:00. De rest zie ik wel. Maar het is pittig. En dit alles voor de Carpi halve marathon op 11 oktober. Ik train me het lep lazarus.

Het is nooit vlak in Umbrië en in Toscane. Met trainingen en wedstrijden loop je bijna altijd in de heuvels. Behalve in Castiglione del Lago, het plaatsje waar ik woon, daar is het redelijk vlak.

Gisteren had ik een zware training. Ik zag er als een berg tegenop, ik moest 500 meter in 2 minuten lopen, dat is 4 min/km. Dat is hard. En nooit gedacht dat het me zou lukken, maar het tegendeel bewijst weer. Hier de link van mijn Garmin Connect.

De zomer is voorbij, het najaar staat weer voor de deur. De periodes van halve marathons en marathons komen er weer aan. Maar ook de seizoenen van de nieuwe wijnen, olijfolie, kastanjes en everzwijn. De jacht op everzwijnen is al begonnen of begint binnenkort. De wijnoogst is bijna.

De tijd vliegt, a.s. dinsdag vlieg ik vanuit Rome naar Rotterdam voor het Social Media Week event in Rotterdam. Ik heb er veel zin in!

Hier in Umbrië is het nog > 25 graden, in Nederland is het kouder en regenachtig, hmmm. Dat wordt truien aan doen. Dat ben ik nog niet gewend, maar ik vrees dat ik geen keus heb.

Lago di Montepulciano



woensdag 2 september 2015

rauwe ham

Ik heb afgelopen zaterdag een rauwe ham gewonnen bij een hardloopwedstrijd in Umbrië. Ik was 1e van mijn categorie. Ik was de enige, dus dat was niet zo moeilijk.

De afgelopen weken train ik weer veel. Ik heb een doelstelling voor ogen, de halve marathon in Carpi, Modena. Een snelle halve marathon waar ik een PR wil lopen. Ik denk overigens niet dat het gaat lukken, maar ik doe mijn best. Tot nu toe is mijn PR in Pisa 1.31.

Prijzen winnen bij hardloopwedstrijden in Toscane en in Umbrië is vrij normaal. In Nederland heb ik nooit iets gewonnen. En moet je nu kijken!

Ik heb dus onlangs een hele ham gewonnen. Tja, moet ik daar blij mee zijn? Bij de delicatessenwinkel bij mij om de hoek heb ik gevraagd wat het mij op zou brengen als ik de rauwe ham zou verkopen. Ik moet rekenen op 8 Euro per kilo. Een hele ham weegt ongeveer 8 kilo, dus reken maar uit.

Of ik hou de ham. Maar wat moet ik in vredesnaam met 8 kilo rauwe ham? Ik zal dan vanaf nu tot volgend jaar september ham "moeten" eten. Get, alleen al het idee.
En wat als ik het weggeef? Aan een goed doel? Dat zou misschien een optie zijn. Opsturen naar Nederland?

Hoe dan ook ik zit ermee opgescheept en ik weet niet wat ermee te doen. Daarbij heb ik ook nog een hele "capocollo" in de koelkast liggen. Gewonnen in San Savino bij een 8 km wedstrijd. En laten we het maar niet over de wijnen hebben. Ik kan een wijnkelder beginnen!

Ik ben onlangs begonnen met het verorberen van een hele salamiworst die ik heb gewonnen bij een hardloopwedstrijd in Fabro. Maar dat is me nu al aan het tegenstaan. Ik doe mijn best, maar het is veel.

Of ik snij de ham in stukken en ik laat ze vacuum verpakken. Dan kan ik elke keer een stuk opeten. Maar dan nog, met het vele hardlopen is varkensvlees elke dag niet goed. Voor iedereen is het overigens niet goed. Wel lekker natuurlijk.


zaterdag 29 augustus 2015

Vandermale

Mijn naam in Italië wil nog altijd maar niet wennen voor velen. Waar ik ook ben, wat ik ook doe, het blijft heel moeilijk. Mijn naam is nog nooit in één keer goed geschreven. Hoe komt dat zo?

Gewoon omdat Sylvia van der Male tussenvoegsels heeft, nl. "van der" zoals dat hier is "di - de" of "del". We kennen allemaal Alessandro Del Piero bijvoorbeeld, dat is hetzelfde. Tussen Alessandro en Piero is het tussenvoegsel "del": wat betekent "van de" of "van der".

Als ik me inschrijf voor een hardloopwedstrijd dan weet ik al hoe dat gaat. Of ze beginnen met de "W", maar dan zeg ik gelijk "Van Basten". "Van" si comincia con la V di Van Basten o con la V di Venezia. Hier is Van Basten een legende, dus weten ze dat je Van Basten zo schrijft met van. Het begin is er, maar dan komt de rest. Spellen! Ik moet daarbij duidelijk vermelden dat tussen van, der en male spaties moeten. Maar vaak is het al te laat, dan staat mijn naam zo geschreven: Vandermale. Ik laat het er dan vaak bij.

Waar ik ook sta ingeschreven, ze vinden mij  altijd bij de "V" en niet bij de "M". Zoals in Nederland: Male, van der S. Maar "Vandermale". Wist je trouwens dat "male" slecht betekent in het Nederlands? Sylvia van der Slecht!

De conclusie is, ik heb een moeilijke naam, want ook Sylvia wordt nog altijd met een "i" geschreven, en niet met een Ypsilon. Maar als ik ze daarop wijs, dan wordt het ook vaak "Silvya".


dinsdag 25 augustus 2015

Isola d'Elba

Voor de eerste keer ben ik op het eiland Isola d'Elba (Toscane) geweest. Elba ligt op ongeveer 10 km afstand van het vaste land Italië. Met de veerboot vertrek je vanaf Piombino naar de hoofdstad Portoferraio.

Op weg van Piombino naar Portoferraio
Portoferraio
Gewoonlijk is het vanaf Castigione del Lago ongeveer 2,5 uur rijden naar Piombino. Maar de heenreis verliep anders dan gepland. Vanwege wegwerkzaamheden op de route naar Grossetto was er een omleiding door de Toscaanse bergen. Maar Italië is Italië niet als je wordt omgeleid, en weer via dezelfde weg terug wordt geleid. Al met al is het wel goed gekomen, alleen je rijdt een beetje extra om...

Het was twee jaar geleden dat ik laatst heb gezwommen in de zee. Het was een korte vakantie op Isola d'Elba weliswaar, maar genoeg om te genieten van het warme weer, de mooie stranden en het lekkere eten op het eiland.

Topinetti
Sansone
Sansone
Terranera
De twee stranden die ik kan aanbevelen zijn het rotsstrandje Terranera in Porto Azzurro, en Sansone in Portoferraio. Het kan er weliswaar druk zijn, zoals in Sansone, maar de uitzichten zijn subliem, het water is kraakhelder en de stranden zijn schoon. Alsof je in Sardinië bent. Met je snorkel kun je de mooiste vissen aanschouwen.



Isola d'Elba is ook een eiland voor sportliefhebbers. Hardlopers, fietsers, duikers.. je komt ze overal tegen. Vanaf Porto Azzurro kun je mooi lopen naar Capoliveri. Capoliveri is een klein bergdorpje waar vandaan je 's avonds bij zonsondergang een geweldig uitzicht hebt over het eiland en de andere eilanden die je verder weg ziet liggen.

Uitzicht Capoliveri


Van de drie dagen heb ik twee keer hardlopen. 1x 12,75 km en 1x 8 km. Op mijn schema stond voor maandag 8 km : 5 min/km, zonder dat ik op het schema had gekeken heb ik gewoon gelopen wat ik moest lopen. Alsof het op mijn lijf stond geschreven...

Het trainen gaat heel goed overigens, dat is heerlijk. Dit is de route die ik heb gelopen Garmin Connect. Je moet wel een beetje oppassen op het verkeer op de weg, maar als je eenmaal naar boven richting Capoliveri loopt is het goed te doen.

De zomeravonden zijn lang op Elba, de dorpjes zijn vol met souvenirwinkels, restaurantjes, pizzeria's, wijnbarretjes, gelateria's en noem maar op. Over het algemeen vind ik dat de dorpjes veel op elkaar lijken. In elk plaatsje heb je wel 4 of 5 parfumwinkels van Acqua dell'Elba. Een parfum afkomstig van het eiland Elba. Bijna elke vrouw wil wel zo'n "aandenken" toch? Een heerlijke parfum die je doet denken aan de mooie stranden en het heldere water. Er zijn ook winkels van Acqua dell'Elba in Turijn, Florence, Siena en Milaan.

De terugreis verliep via Marina di Cecina (Toscane). Daar stond mijn mountainbike. Dit was nu een goede gelegenheid om de fiets op te halen. En wel na drie jaar! Vanuit Piombino zit je binnen 40 minuten in Cecina. De banden waren erg zacht, de remmen moesten nagekeken worden, kortom hij begaat nu een facelift bij de fietsenmaker in Castiglione del Lago. Het ziet er naar uit dat ik binnenkort naast het hardlopen ook mooie fietstochten zal gaan maken in Toscane en in Umbrië!

dinsdag 18 augustus 2015

Calici di Stelle

Het Italiaanse wijnevenement "Calici di Stelle" is altijd op 10 augustus, maar omdat het regende vorige week maandag in Umbrië en in Toscane, was dit wijnfeest in Montepulciano verplaatst naar maandag 17 augustus.

Nobile di Montepulciano

Calici di Stelle betekent letterlijk "wijnglazen van de sterren". Maar je kunt het beter noemen de "nacht van de sterren", want bij elk vallende ster mag je een wens doen. Blog Ciao Tutti heeft over de Calici di Stelle een leuke blog post geschreven.

Calici di Stelle is echt een zomers feest waarin wijn, maar ook eten en muziek niet weg te denken zijn. Ik heb zo'n wijnfeest nog nooit meegemaakt. Althans, niet dat ik me kan herinneren. Ik ben drie jaar geleden in Pomarance (Toscane) naar een wijnfeest geweest, en in Spoleto (Umbrie) vorig jaar en dit jaar. In Spoleto is het jaarlijkse evenement Vini nel Mondo. Beide wijnevenementen staan niet in het teken van het feest "San Lorenzo" oftewel "Calici di Stelle", maar dat zijn festivals waar je wijn kunt proeven.

Montepulciano heeft 8 contraden, oftewel wijken: Cagnano, Collazzi, Le Coste, Gracciano, Poggiolo,  San Donato, Talosa en Voltaia. Gisteravond had je in elke wijk een "taverna". Een taverna is een gezamenlijke eetlocatie waar gekookt, gedronken en gegeten wordt. Wij zijn in de wijk Voltaia gaan eten.
Het menu bestond o.a. uit pici, tagliatelle, grigliata mista, salsiccie, tagliata di manzo en costolette di maiale. Dit zijn primi (pastagerechten) en secondi (hoofdgerechten). Bij het eten kon je een "calice" kopen. Een wijnglas van 12 Euro waarmee je 3 glazen Nobile di Montepulciano kon proeven en 2 glazen Rosso di Montepulciano.

Rosso di Montepulciano en Vino Nobile di Montepulciano
antipasto
Ik koos voor een biefstuk (tagliata) met rucola sla en parmezaanse kaas. Bij de tagliata past een Nobile heel goed. Maar om te beginnen nam ik eerst een Rosso di Montepulciano.

Gattavecchi Rosso di Montepulciano
tagliata di manzo
Je proeft heel duidelijk het verschil tussen een Rosso di Montepulciano en een Nobile di Montepulciano. Hou me ten goede, ik ben noch oenoloog, noch sommelier, maar ik proef wel het verschil.



bonnetjes "stelle"
Men zit aan lange tafels te eten en te drinken. Het eten is buitengewoon erg goed. En dan heb ik het niet over de wijnen. De gerechten zijn altijd bereid met pure en locale ingrediënten. De producten zijn vers.

De laatste twee "sterren", bonnetjes, besteedden we aan twee goede wijnen op de Piazza Grande in hartje centrum van Montepulciano, met live muziek en veel publiek. Een hele leuke avond in goed gezelschap.




zaterdag 15 augustus 2015

Palio di Siena

Morgen 16 augustus is de tweede Palio di Siena. Op het Piazza del Campo wordt de "Palio" paardenrace gehouden.



Er is maar plaats voor 10 deelnemers "contrade" (wijken). Dagen van te voren worden de voorbereidingen getroffen. De sfeer in de stad is bijzonder om mee te maken. Een vriend van ons, Leonardo, is geboren en getogen "Senese" en is van de contrada "Sovrana dell'Istrice". Drie avonden van te voren worden buiten op het plein "cene" georganiseerd. De eerste twee avonden zijn de "cenine", en de laatste avond is de "cena". Het belangrijkste avondmaal.

Er zijn contrade die met elkaar door een deur kunnen. De grootste rivaal van de contrada "Istrice" is de contrada "La Lupa".

vlaggen van de contrade
Voor de Palio is de "provaccia", de voorbereiding van de Palio, en daarna worden de paarden in de middag gezegend in hun eigen kerk in de "contrada". Na de inzegening worden de paarden gebracht naar de Palazzo Comunale in de Piazza del Campo, waarna de parade is van alle contrade (wijken) op het plein.

Piazza del Campo
Tegen 19.00 uur is de Palio. De ruiters berijden het paard zonder zadel. De start gaat nooit vlekkeloos. Tijdens de startprocedure moeten ze in een bepaalde volgorde staan. Die wordt bepaald door een loting. Het kan voorkomen dat er pas wordt gestart om 20.00 uur of zelfs later. Een spanning en spektakel van jewelste.

Voor de senesi is het een emotionele gewaarwording. Ondanks dat het vandaag Ferragosto is in Italië (15 augustus), nationale feestdag in Italië, werden veel activiteiten georganiseerd. Zo was de oudste bank van de wereld "Monte dei Paschi di Siena" geopend voor publiek, en de Duomo was gratis te bezoeken. Heel mooi om te zien. Binnen was de kathedraal versierd met vlaggen van alle contrade.

Duomo 
Bibliotheek in de Duomo di Siena
vlag van de contrada "Istrice" 

Duomo di Siena
"sfilata" parade van de contrade