zondag 27 juli 2014

Zomer?

Het weer is niet super. Het is geen zomer in Umbrië, althans voor de "Umbri" is het zelfs koud. En ik kan me voorstellen voor de toeristen, die op vakantie zijn in Italië, dat het frisse weer ook niet zo leuk is. Op vakantie wil je elke dag zon, en wil je lekker genieten aan het zwembad of aan het meer met een goed glas rosé. Want je vakantie heb je verdiend!

Ikzelf vind het niet zo erg dit weer, wel voor onze gasten natuurlijk, maar als het zo warm is doe je werkelijk weinig. Binnen in huis is het dan net een sauna. En nu is het prima zo. Als je buiten loopt is het heerlijk. Voor het hardlopen is het overigens ook niet verkeerd. Vanochtend 18 km gelopen zonder erg te zweten. Muziekje op...

En dit alles voor de halve marathon van Amsterdam. Wat wil ik daar graag een PR lopen! Zou dat lukken? Onder de 1.39?

Maar we gaan eerst met een groepje als "training" de halve marathon van Bologna lopen : Corri e mangia! Rennen en eten (kan niet missen). Op de Piazza Maggiore, in het centrum van Bologna kunnen alle deelnemers aan deze wedstrijd een bordje tagliatelle met salsa bolognese en een glas Lambrusco nuttigen. Wat een leven!

En het gaat ook vaak om eten in Italië, en zeker in Umbrië en in Toscane. Ik weet niet eens meer hoeveel keer ik naar een sagra ben geweest, maar veel! Een sagra betekent (eet)festival. Die zijn hier alleen in de zomer. Je hebt er zo ongelooflijk veel, ik zal er een paar opnoemen: sagra van de everzwijn, sagra van de eend, sagra van de gans, sagra van de rode peper, sagra van de asperges, sagra van de porchetta, sagra van de vis, sagra van de schapenkaas, sagra van de linzen, sagra van het bier, sagra van de slakken sagra van de truffel, sagra ...  kortom, eten en drinken dus.








zaterdag 19 juli 2014

Everzwijn festival in Umbria

Twee dagen geleden liep ik zo'n 15 km hard door Castiglione en omgeving. Ik loop altijd zo mijn rondje, maar dit keer liep ik via het station naar Vitellino en weer terug.

Het was vroeg. Ik zag die ochtend een wit busje door Vitellino rijden. Je weet wel, zo eentje die net niet uit elkaar valt. De bestuurder was in het wit gekleed met her en der wat bloedsporen op z'n jas.. Het was de slager. Geen twijfel mogelijk. Hij bracht geslachte dieren rond bij huizen, maar wat dan? Ik liep maar verder met m'n ipodje op, ik heb niet gekeken...

Dit heb je niet Rotterdam dacht ik nog. Daar ligt alles kant en klaar bij de Albert Heijn. Get, die mis ik dus niet. De Albert Heijn!

Vanavond heb ik everzwijn gegeten in Vitellino. Dus, die beesten?! Dat waren dus..
Er was een sagra. Een sagra betekent festival. En tijdens een festival wordt altijd gegeten en gedronken. En dit keer was het de sagra van de everzwijn.

Waar ik altijd tank in "Castiglion" adviseerden ze mij "cinghiale in bianco" te eten in Vitellino. En dat heb ik gedaan vanavond. Wat lekkerrrr..

Het ziet er erg plattelands en dorps uit, een sagra. En het kan ook zomaar zijn dat je bekenden tegenkomt, zoals de visboer van de markt! Vitellino is een dorpje van 3 huizen geloof ik. Maar het eten, de cinghiale klaargemaakt door de mamma's en de nonna's thuis is echt heel smakelijk. Vers, dat is één ding wat zeker is. Ook al is het een rare gewaarwording dat de "dode" everzwijnen zo langs wordt gebracht van de slacht, maar aan de andere kant. Het is geen massa, het is puur en lekker. Je eet met plastic bestek en borden. De wijn wordt ingeschonken in een plastic bekertje. Ook dit is Umbria!

Buon appetito Silvia.






zaterdag 5 juli 2014

WorldCup

Gisteren heb ik niet de verlening afgezien en dus ook niet naar de penalties gekeken. Ik kon niet meer.. Wat een wedstrijd. Zoveel kansen en ik dacht oh oh als het strafschoppen worden dan..

Ik was voor de verandering in een andere bar in Castiglione gaan kijken, Peperosa. De wedstrijd werd uitgezonden op SKY sport. Als je daarvoor geen abonnement hebt, dan moet je de kroeg in. Maar bijna nergens meer is een TV of scherm te bekennen! Italië ligt eruit en hier wordt de WK nauwelijks meer gevolgd. Weinig sfeer. Ciao azzurri, ciao Balotelli...

Altijd als er een wedstrijd is gespeeld bel ik even naar huis. Nieuwsgierig hoe de sfeer is in Nederland en wat de coach Van Gaal en de spelers te vertellen hebben. Wat een emoties. Heel mooi. Het lijkt heel ver weg, maar ook zo dichtbij.

Hier is niets oranje, en om nu in Nederland te zijn met de WK had ik best leuk gevonden. Al is het maar om een wedstrijd in het centrum van Rotterdam te zien, en na afloop in het Hofplein een duik te nemen.

De WK is over in Italië, maar niet voor ons! Ik vond de wedstrijd zenuwslopend, net als andere 15 miljoen Nederlanders. In de bar had ik een Hollandse supporter gevonden met wie ik de wedstrijd heb gevolgd. Nico uit Venlo. Hij zit in de AOW en is lekker op vakantie in Umbrië. Dat hoor ik graag!

Hij was helemaal niet nerveus. En ik zat maar te knijpen. Kun je nagaan, een vrouw die nog zenuwachtiger is voor voetbal dan een man. Tijdens de verlenging ging de muziek steeds harder in de loungebar. We konden niks meer horen van de wedstrijd. Discolichten gingen aan, stoelen en tafels werden opzij gezet. Er moest gedanst worden! En de wedstrijd dan?

Ik was blij dat ik enigszins gezelschap had. Anders was ik dus echt de enige HOLLAND fan! Ik ben op een gegeven moment weggegaan. Niet vanwege Nico, de muziek, maar het was de spanning... Ik kon niet meer.  Ik wilde de strafschoppen nog volgen via internet "Langs de Lijn op Radio 1" maar ik heb daarvan af gezien.

We zijn door naar de halve finale! YES!

Ik ga niet meer naar Peperosa. De Italianen interesseren zich niet meer voor de WK. Ik ga naar mijn vertrouwde La Cannuccia bar of ik kijk gewoon thuis. Als de wedstrijd wordt uitgezonden op de RAI natuurlijk. Heerlijk met een Heineken biertje. Op z'n Hollands!

sfeertje in Nederland

Oranje supporters