zondag 27 september 2015

Een bezoek aan Nederland

De tijd van wijnoogst is aangebroken. De olijven worden binnenkort geplukt. Het is weer herfst in Umbrië!

Mijn bezoek in Nederland vorige week was kort maar krachtig. Ik ging 1 dag naar de Social Media Marketing Week Rotterdam, en verder een paar dagen bij mijn ouders doorbrengen.

Voor de Social Media Marketing Week in Rotterdam had ik de "Wednesday" pas: Social & Innovation in Business. Het was een interessante marketing dag met veel tips & tricks. Ik heb de meeste presentaties bijgewoond, zo ook die van Jordi van de Bovenkamp. Heel leuk! Jordi is directeur bij Boomerang Create, een zusterfirma van de welbekende Boomerang Media (bekend van de Freecards die je kunt vinden in bars en cafés). Boomerang Create maakt social content voor o.a. KLM en Heineken.

De beroemde kopbal van Van Persie!
Heineken bier Kampioenschap
Ik keek mijn ogen uit. Veel informatie was mij al bekend, maar ik heb er ook geleerd.

Het ging door mijn hoofd dat de zaken hier in Italië toch anders lopen.

Ik woon in een middeleeuws dorp in Umbrië. En dan ga je naar zo'n bijeenkomst in een stad als Rotterdam. Ik kan niets anders zeggen dat het contrast enorm is. Social media biedt zoveel mogelijkheden. Alles is digitaal, praktisch en snel. Maar hier?

Italië loopt achter. Misschien dat het in het Noorden iets anders is, maar in midden Italië is het soms werkelijk alsof je terug gaat in de tijd. De tijd waarin je de rekeningen contant moet betalen bij het postkantoor. Ik spreek uit ervaring.

Bij het postkantoor is het altijd druk. De persoon achter het loket stempelt, knipt, belt en haalt de formulieren door een "ratel"machine. Je tekent daarna het formulier en je hebt betaald! En dat niet alleen, zodra je wordt geholpen staan de mensen die na jou komen bijna naast je om even iets tussendoor te vragen aan de persoon achter het loket. Dat doen ze ook als je bij de dokter zit, "dottoressa, ho solo una domanda veloce". Heel normaal, maar niet voor de "dottoressa" natuurlijk en ook niet voor mij of voor de patient in deze. Over het algemeen is wachten achter de streep of op je beurt voor een aantal "locals" vaak een uitdaging.

Je moet het meemaken...

Maar aan de andere kant kan Nederland ook weer leren van Italië. In Italië hebben we een eetcultuur. In Nederland is dat ver te zoeken. Bij de Social Media Marketing Week kregen we als lunch kadetjes, en in de oven opgewarmde saucijzenbroodjes met wat fruit toe. Er was niks te drinken, zelfs geen water. En ook geen melk!

Dat is hier ondenkbaar. Ook al is de crisis duidelijk voelbaar in Italië. Op eten en drinken wordt niet bezuinigd. Dit wil niet zeggen dat ik verwend ben, maar ik vind kadetjes met een plakje kipfilet en een blaadje sla niet meer van deze tijd. Mee eens?

Nederland heeft echt wel lekker eten, vind ik. Als ik in Nederland ben ga ik altijd vis eten. Maar ook de frietjes van Bram Ladage en de appeltaart vind ik onuitstaanbaar. Zijn dit misschien opties voor een lunch bij de Social Media Marketing week? Nee, maar misschien wel luxere pistolets met Hollandse kaas of Ossenworst? Of is dat weer echt Amsterdams? Maar wat dacht je van een kopje tomatensoep? Ik noem maar wat hoor.

Kibbeling
Nu ben ik weer een week in Umbrië, en twee hardloopwedstrijden heb ik al gelopen. Eén in Montepulciano, Toscane en één in Foligno, Umbrië. Pici, wijn en ijs zijn de revue allang gepasseerd. De kadetjes mis ik niet, en ook het weer in Nederland niet. Maar wel ..

vrijdag 11 september 2015

trainen voor de halve marathon van Carpi

Ik zit op schema. De trainingen zijn zwaar, ik kan niks anders zeggen. Ik train zo 4 tot 5 keer in de week. Ik ben mijn conditie aan het verbeteren. Bij de ene wedstrijd loop ik wat sneller dan bij de andere, afhankelijk van hoe ik met voel. Nu moet ik a.s. zondag bij de halve marathon van Colle val d'Elsa "Sempre di Corsa" 2 x 7 km in 4:30 lopen, en 3 km in 5:00. De rest zie ik wel. Maar het is pittig. En dit alles voor de Carpi halve marathon op 11 oktober. Ik train me het lep lazarus.

Het is nooit vlak in Umbrië en in Toscane. Met trainingen en wedstrijden loop je bijna altijd in de heuvels. Behalve in Castiglione del Lago, het plaatsje waar ik woon, daar is het redelijk vlak.

Gisteren had ik een zware training. Ik zag er als een berg tegenop, ik moest 500 meter in 2 minuten lopen, dat is 4 min/km. Dat is hard. En nooit gedacht dat het me zou lukken, maar het tegendeel bewijst weer. Hier de link van mijn Garmin Connect.

De zomer is voorbij, het najaar staat weer voor de deur. De periodes van halve marathons en marathons komen er weer aan. Maar ook de seizoenen van de nieuwe wijnen, olijfolie, kastanjes en everzwijn. De jacht op everzwijnen is al begonnen of begint binnenkort. De wijnoogst is bijna.

De tijd vliegt, a.s. dinsdag vlieg ik vanuit Rome naar Rotterdam voor het Social Media Week event in Rotterdam. Ik heb er veel zin in!

Hier in Umbrië is het nog > 25 graden, in Nederland is het kouder en regenachtig, hmmm. Dat wordt truien aan doen. Dat ben ik nog niet gewend, maar ik vrees dat ik geen keus heb.

Lago di Montepulciano



woensdag 2 september 2015

rauwe ham

Ik heb afgelopen zaterdag een rauwe ham gewonnen bij een hardloopwedstrijd in Umbrië. Ik was 1e van mijn categorie. Ik was de enige, dus dat was niet zo moeilijk.

De afgelopen weken train ik weer veel. Ik heb een doelstelling voor ogen, de halve marathon in Carpi, Modena. Een snelle halve marathon waar ik een PR wil lopen. Ik denk overigens niet dat het gaat lukken, maar ik doe mijn best. Tot nu toe is mijn PR in Pisa 1.31.

Prijzen winnen bij hardloopwedstrijden in Toscane en in Umbrië is vrij normaal. In Nederland heb ik nooit iets gewonnen. En moet je nu kijken!

Ik heb dus onlangs een hele ham gewonnen. Tja, moet ik daar blij mee zijn? Bij de delicatessenwinkel bij mij om de hoek heb ik gevraagd wat het mij op zou brengen als ik de rauwe ham zou verkopen. Ik moet rekenen op 8 Euro per kilo. Een hele ham weegt ongeveer 8 kilo, dus reken maar uit.

Of ik hou de ham. Maar wat moet ik in vredesnaam met 8 kilo rauwe ham? Ik zal dan vanaf nu tot volgend jaar september ham "moeten" eten. Get, alleen al het idee.
En wat als ik het weggeef? Aan een goed doel? Dat zou misschien een optie zijn. Opsturen naar Nederland?

Hoe dan ook ik zit ermee opgescheept en ik weet niet wat ermee te doen. Daarbij heb ik ook nog een hele "capocollo" in de koelkast liggen. Gewonnen in San Savino bij een 8 km wedstrijd. En laten we het maar niet over de wijnen hebben. Ik kan een wijnkelder beginnen!

Ik ben onlangs begonnen met het verorberen van een hele salamiworst die ik heb gewonnen bij een hardloopwedstrijd in Fabro. Maar dat is me nu al aan het tegenstaan. Ik doe mijn best, maar het is veel.

Of ik snij de ham in stukken en ik laat ze vacuum verpakken. Dan kan ik elke keer een stuk opeten. Maar dan nog, met het vele hardlopen is varkensvlees elke dag niet goed. Voor iedereen is het overigens niet goed. Wel lekker natuurlijk.