Het was vroeg. Ik zag die ochtend een wit busje door Vitellino rijden. Je weet wel, zo eentje die net niet uit elkaar valt. De bestuurder was in het wit gekleed met her en der wat bloedsporen op z'n jas.. Het was de slager. Geen twijfel mogelijk. Hij bracht geslachte dieren rond bij huizen, maar wat dan? Ik liep maar verder met m'n ipodje op, ik heb niet gekeken...
Dit heb je niet Rotterdam dacht ik nog. Daar ligt alles kant en klaar bij de Albert Heijn. Get, die mis ik dus niet. De Albert Heijn!
Vanavond heb ik everzwijn gegeten in Vitellino. Dus, die beesten?! Dat waren dus..
Er was een sagra. Een sagra betekent festival. En tijdens een festival wordt altijd gegeten en gedronken. En dit keer was het de sagra van de everzwijn.
Waar ik altijd tank in "Castiglion" adviseerden ze mij "cinghiale in bianco" te eten in Vitellino. En dat heb ik gedaan vanavond. Wat lekkerrrr..
Het ziet er erg plattelands en dorps uit, een sagra. En het kan ook zomaar zijn dat je bekenden tegenkomt, zoals de visboer van de markt! Vitellino is een dorpje van 3 huizen geloof ik. Maar het eten, de cinghiale klaargemaakt door de mamma's en de nonna's thuis is echt heel smakelijk. Vers, dat is één ding wat zeker is. Ook al is het een rare gewaarwording dat de "dode" everzwijnen zo langs wordt gebracht van de slacht, maar aan de andere kant. Het is geen massa, het is puur en lekker. Je eet met plastic bestek en borden. De wijn wordt ingeschonken in een plastic bekertje. Ook dit is Umbria!
Buon appetito Silvia.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten