Een nieuw PR op de halve marathon. Dat was mijn doel op 10 maart 2012, de halve marathon van Oostvoorne. Ik wilde en moest mijn tijd verbeteren. Zeker onder de 1.45. Mijn laaste halve marathon was in Verona 2010. Daar had ik 1.48,52 gelopen.
De wedstrijd begon goed, ik liep erg ontspannen. Ik liep een tijdje alleen totdat ik gezelschap had van een vrouw die precies mijn tempo liep. Dat was fijn. Zo we waren aan elkaar gewaagd. We hielden elkaar in de gaten. Ik wist dat ik hard ging, ik keek op mijn horloge op de 15 km 1.11. Dat was heel snel! Nog nooit zo gelopen. Dat is per km onder de vijf minuten. Bizar. Nergens stopte ik om te drinken of te eten. Ik kon het niet. De m&m's van die middag zaten nog hoog en de avond daarvoor had ik goed gegeten. Maar toch, ik geloofde het niet, nog 3 km te gaan en wat voelde ik...kramp. Het kwam gewoon opzetten. Ik voelde het. Ik moest vaart terugnemen. Ik verloor mijn loopmaatje uit zicht en ik werd ingehaald. Ik baalde enorm. Mijn hoofd wilde door, maar mijn benen wilden echt niet meer. Ik ging langzamer doorlopen en dacht...daar gaat mijn super PR. Maar ik heb h'm nog wel. In ieder geval onder de 1.45! Aangekomen bij de finish, ik was tevreden, misschien wel heel erg! Ik keek op mijn horloge 1.41,10. Super tijd!
En ik heb het weer geflikt. Zonder een super voorbereiding. Een paar keer getraind in twee of drie weken. En op de dag van de halve marathon rij ik in mijn auto op weg naar Oostvoorne met een doel voor ogen. Tijd verbeteren, nog sneller willen zijn. Wow wat gaaf!
I just do it!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten