In love with..

Venice..

Zoals Antonio mij zegt. Verliefd op de hoofdstad van de Veneto, de stad van de wateren. Ik zou eerlijk gezegd niet weten hoeveel keer ik hier ben geweest. Maar veel, heel veel. De stad ken ik met mijn ogen dicht. De bezienswaardigheden, de restaurantjes, de musea, evenementen...het is me allemaal bekend.

biscotti Veneziani

Momenteel heb ik een appartement genomen in de "sestiere" dat is dialect voor "quartiere" wijk San Marco. Appartement "mini" oftewel "Malipiero" zoals ook te vinden op mijn website Stella Alpina. Dichtbij het restaurant Osteria Al Bacareto en 10 minuten lopen van het San Marco plein. Erg centraal gelegen. Aangekomen heb ik eerst lekker gegeten in het restaurant samen met de vader van Adriano. Een geboren en getogen Venetiaan. Alsof ik thuis kwam. En zo voelt het ook. Het appartement zelf is perfect. Ideaal voor stelletjes. Thee, koffie en koekjes "dolcietti veneziani" vond ik in de keuken...lekker! En zoals altijd heeft Adriano leuke uitnodigingen. Ik was samen met Angelica, een vriendin - voormalig collega van mij, gisteren 6 april uitgenodigd voor de opening van de tentoonstelling Rudolf Stingel in Palazzo Grassi. Super! Zij is mij komen opzoeken in Venetie voor twee dagen.

Toen ik in Val di Fassa was, en dat is niet zo lang geleden, dacht ik, ik ga alleen maar vis eten in Venetie. Vakantie vieren en uitrusten. En tot nu toe is mij dat aardig gelukt. Bij Rialto brug Al Muro organiseren ze elke zaterdagmiddag een lunch buiten op het plein. Daar werkt mijn beste vriend Carlo. Dit keer was er frittura di pesce met een glas Chardonnay. Heerlijk toch? Daarna met vrienden in een "locale tipico" een klein glaasje spritz gedronken "una pallina" op z'n Venetiaans gezegd. Een bar aan de Strada Nuova. Ik kende het niet, want ik loop daar altijd voorbij. Een erg drukke winkelstraat is dat. En niet wetende dat daar de locals komen! Dus een nieuwe tip!

Die vrienden zijn overigens niet zomaar vrienden. Die heb ik zo ontmoet op het plein bij Rialto, heel spontaan. Gisteren dus...Carpe Diem! Maar dat heb je als je alleen reist, dan maak je sneller vriendschappen. Ik kan niet uitleggen hoe dat voelt en wat het met je doet. Maar het is mooi. Venetie is mooi. Mensen zijn fantastisch. Ieder heeft zo een verhaal. Een artiest, een schrijver, donker, wit, oud, jong, rijk of arm... Andere verhalen horen vind ik geweldig!

Ik kijk nu uit het raam vanuit mijn appartement. Het is tijd voor Spritz Aperol met Flavio. Mensen lopen voorbij, het is hier erg rustig. Maar ik ga weer de drukte tegemoet, de gezellige barretjes, de bruggetjes en resaurtantjes. I put on my Nike's and I go and NJOY my Venice!