Vanavond ben ik mee gevraagd te gaan dansen in Pavone, een pub-discotheek in Vigo di Fassa. Hier wonen ongeveer 1500 man. Dus je kunt je voorstellen als een Rotterdamse even helemaal uit d'r heupen gaat op de dansvloer. De mannen en vrouwen zijn over het algemeen best boers. Een beetje gezet, oorbel in, buikje naar voren...lekker hoor :-)
Ik moet dit toch even kwijt. Wat anders. En ik kan er maar niet over uit...maar kun je het je voorstellen dat je met de lunch, met collega's onder elkaar, dat je patat eet met een groot stuk slagroomtaart? Ik kan me er niks bij voorstellen.. Goed, zoals gewoonlijk eten we gezamenlijk onder elkaar. De staff eet wat de pot schaft. Dat is over het algemeen goed. We mogen niet klagen. Tussen de middag eten we aan tafel, al om 11.30 uur en 's avonds rond 18.00 uur. Het lijkt altijd een soort wedstrijd of ik weet niet hoe ik het moet uitleggen. Maar het is voor sommigen net alsof ze altijd honger hebben. Ik denk nooit na over eten, althans, ik ben wel een lekkerbek, maar ik ben al heel blij dat wij als personeel eten krijgen, want dat kreeg ik in Umbrie en in Toscane niet. Dus, ik eet altijd wat er is. Ik ben ook altijd iets later.....maar potverdrie, ik krijg ook altijd de restjes! En dan kijk ik om me heen en dan geloof ik het gewoon niet. Sommigen zitten aan hun maaltijd met een toetje al voor hun neus. Dus, m.a.w. trek of geen trek, eten zullen we! De keuken in Trentino ken ik al redelijk, en er komt vast een dag dat ik relaxed kan genieten van al het culinaire wat deze streek te bieden heeft. En daarbij de keuken in het hotel is echt heel goed. Maar ik kan het gewoon niet geloven, en dit meen ik, dat je een bord patat neemt met een stuk taart...op 1 bord. Slagroom op de patat. Is dat lekker? En dan ook nog door elkaar eten!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten