zondag 1 september 2013

september

Gisteren met Zwitsers gesproken en volgens hen is de herfst daar al begonnen. Hoe zou het weer dan zijn in Trentino vraag ik me af? Overdag is het heerlijk in de zon en 's avonds koelt het al snel af. In de nacht is het in Zwitserland al 10 graden. Brrr koud. Hier in Toscane is het nog zomer, je merkt wel dat de allerwarmste periode voorbij is, maar het is nog steeds 30 graden.

Ook als ik ga hardlopen in de ochtenden hoef ik niet meer om 7.00 uur te starten, maar is 8.30 uur al voldoende. Ik wilde vanmorgen 30 km lopen maar het ging gewoon ECHT niet deze keer. Allereerst zag ik dat de batterij van mijn Garmin horloge bijna leeg was. Drama, ja wat een probleem, ik kon na 18 km niet meer zien hoe hard ik ging. Vlak daarna ging mijn veter los, daar heb ik toch altijd een hekel aan. Veter los tijdens het lopen. Dat haalt mij uit de concentratie en niet veel later werd ik gestoken door een insect. Hoogstwaarschijnlijk door een wesp, want ik heb er nog steeds last van. Ik kon het gif er ook niet uitzuigen. Dus nu zit ik met een pijnlijke dikke arm te schrijven...nou goed. Er zijn ergere dingen.

Dus, maar 24 km gelopen. Even kijken wanneer ik weer die 30 ga doen. Zeker binnenkort want de marathon van Venetie is al snel, en nu moet ik de kilometers maken. Ik heb al behoorlijk wat afstanden gelopen, maar nog niet naar mijn voldoening. Ik moet nog steeds een medisch certificaat halen bij een sportarts en dan is de inschrijving compleet. Maar dat komt goed, eind september ben ik in Terni en ga ik naar dokter Corsetti. Dan moet ik weer fietsen met plakplaatjes, allerlei oefeningen doen en wordt er geluisterd naar mijn hart.

Het is ongelooflijk maar we zijn al in september. De maanden juli en augustus zijn omgevlogen. Ik zit alweer een maand in Sassetta en ik vind het er heerlijk. Het appartement is echt heel leuk en ruim, en ik heb zo'n waanzinnig uitzicht vanuit mijn raam. Ik kijk zo over de groene Toscaanse heuvels. Zo prachtig.

Nog 3 weken werken en dan zit het erop. Ik kan het haast niet geloven, maar het is zo. Voordat ik wegga ga ik eerst nog pizza eten met een goede vriendin van mij uit Cecina, die heb ik de hele zomer niet gezien. Gewoon door het harde werken. Geen tijd. Blij als je thuis bent en je ding kunt doen. Afgelopen maandag had ik gezelschap van mijn beste vriendje, maatje, broer...zeg maar alles. Ik had vrij en we zijn eerst naar Suvereto geweest, daarna een middagje strand Golfo dei Baratti en 's avonds gegeten in een top visrestaurant in Marina di Castagneto "Tana del Pirata". Ik heb genoten en het was super relaxed. Uiteraard heb ik alles verteld wat ik heb meegemaakt, en dat is ook fijn als je naaste vrienden hebt met wie je dit soort dingen kunt bespreken. Ik hou nou eenmaal veel dingen voor mezelf, omdat ik vaak niet weet waar en hoe ik moet beginnen. Ik maak zo veel mee, en ik weet ook dat als ik veel ervaringen vertel aan vrienden, ouders of kennissen in Nederland. De meesten geloven me gewoon niet. Je moet het meemaken, beleven en zien. Wellicht kun je je er dan een voorstelling van maken.

Het is tijd voor een koffietje. Over 2 uur moet ik in het hotel zijn. Daar wacht mijn collega Piero op mij, hij gaat dan naar huis en ik ga de avond in. We hebben deze dagen een groep uit Brennero. Zij gaan wijnproeven bij verschillende cantina's. Ik ben al uitgenodigd om mee te gaan, dat is dan wel leuk!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten