woensdag 3 juli 2013

Sport verbroedert

Dit is zo mooi! Vandaag weer mijn rondje gelopen, 22,5 km in de Toscaanse heuvels van Castagneto
Carducci naar Sassetta en van Sassetta naar Monteverdi Marittimo. Tot 21.30 uur gewerkt gisteravond, granensalade gegeten (insalata di farro) met groenten, en vroeg gaan slapen. Ik had zin om weer een lange afstand te lopen. De rust heb ik soms nodig, ik werk veel, en rennen is voor mij het optimale.

Het weer was bewolkt vanochtend en dat is prima. Het is nog 25 graden. Maar perfect om te gaan lopen. Het eerste gedeelte is heuvel op, en dat is vaak het zwaarste. Dat zijn de eerste 10 kilometers. En ja, dit is mij nog nooit overkomen...de batterij van mijn i-pod was leeg. Damned! Geen Coldplay, geen Madonna, geen Alicia Keys geen...dus dan maar luisteren naar je voetstappen en de natuur. Dat is mooi. Jezelf horen lopen. En de vogels horen fluiten. Af en toe komt een auto voorbij, en dan het uitzicht over de heuvels en de zee.

Ik kom altijd fietsers tegen als ik hardloop, weinig lopers, zeg maar geen. Maar dit keer is zoiets fantastisch gebeurd. Ik liep op de terugweg naar Castagneto Carducci, ik liep heuvel afwaarts dus ik ging heerlijk, zo 4.40 per km. En dan ook met mijn nieuwe "oerlelijke" roze Nike's. Dat is zo geweldig, heel hard lopen en dan ook nog in deze omgeving. Geeft me energie. En omdat het werken best zwaar is, is het lopen vaak heel belangrijk voor mij om me lichamelijk en geestelijk lekker fit te voelen. Nou goed, wat er dus gebeurd is....fietsers zie je veel in deze omgeving. En we groeten elkaar altijd! Deze keer op de terugweg haalden een stel fietsers mij in. En ik merkte al, de man op de fiets had het over mij...ja ik begrijp Italiaans. Ze keerden terug. En ik begreep al niet waarom. Maar hij kwam naast me fietsen en vroeg of ik water wilde drinken. Ik had geen drinken bij me..dat doe ik overigens nooit. Allemaal erg lastig en daarbij ben ik eraan gewend. We praatten met elkaar en we hebben een stuk samen afgelegd. Zijn partner kwam er later bij en zei: Buon allenamento! Ik wilde het net niet eruit schreeuwen...maar Venezia here I come! Dit vond ik zo'n mooi moment. Het begrip onder elkaar, want sporten is soms ook hard. En het trainen voor een marathon alleen is zwaar...en daarvoor moet je:

1) een brok positieve energie hebben
2) lekker in je vel zitten
3) sterk zijn

En als mensen je begrijpen, je steunen en aanmoedigen. Mooi! Ik heb dit overigens nog nooit meegemaakt in Nederland. Nooit. Dat je op de Maasboulevard, Rotterdam loopt en dat een fietser je te drinken aanbiedt. Zonder hem of haar te kennen...dat zouden wij eerder raar vinden of vervelend.

Dit is niet de enige reden waarom ik niet meer in Nederland ben... Italië heeft het moeilijk, want de crisis is er, maar het is een sportland, van Trentino tot Toscane. Ik voel me er heerlijk bij.

Castagneto Carducci - Bolgheri - Viale dei Cipressi

Geen opmerkingen:

Een reactie posten