maandag 29 april 2013

controcorrente

Gisteren op TV was alleen maar nieuws over de aanslag die gepleegd is in Rome bij Palazzo Chigi. Een Calabrese heeft twee politieagenten neergeschoten voor het paleis. Een man zonder werk en gescheiden van zijn vrouw, alles kwijt...wanhopig.

Daarna zagen we de paus op het nieuws. Ja, dat heb je in Nederland niet dat je de paus ziet op TV en zijn zegen hoort vanuit het Sint Pietersplein. Maar ok, paus Francesco heb ik dus gisteren horen zeggen wat mij is bijgebleven. Hij moedigde jongeren aan, maar ook volwassenen om "controcorrente" te zijn. Wat houdt dat in? Ik was met Marco en hij legde mij haarfijn uit...nou goed. Ik, maar ook hij, wij zijn "controcorrenti". Wij gaan tegen de stroom in, d.w.z. wij leven anders dan anderen. Corrente is stromend water, en als je dus contro (tegen) corrente bent, dan ga je ertegenin.  Zoals ik bijvoorbeeld, ik heb geen standaard leven. Een woning, vaste baan, een relatie, getrouwd, kinderen..heb ik niet. En dat wil niet zeggen hoe anderen leven of hoe ik leef verkeerd is! Integendeel. Iedereen moet leven zoals hij of zij gelukkig is. Maar van zo'n iemand, zoals de paus, die de mensen aanmoedigt dat je moet durven in je leven, proberen een andere weg in te gaan en kijken wat de mogelijkheden zijn. Ook al is dat niet altijd de makkelijke weg, maar dat is ook goed. Marco is ook anders, we zijn best wel hetzelfde. Ook hij investeert, organiseert en doet van alles en nog wat. Alles is mogelijk! Positief en ervoor gaan met wat je ook doet! Alleen het verschil met hem is dat ik in een ander land ben. Mijn ouders, vrienden en familie zijn ver weg, en dat heeft hij niet. Maar allebei leven we best in onzekerheid. Want wat ga ik bijvoorbeeld weer doen na het seizoen in Toscane?

Zoals vandaag had ik contact met mijn werkgever in Toscane, en de datum om te beginnen met werken wordt weer uitgesteld. Nu is het van 10 naar 15 mei. Nou is dat niet het allerergste, maar soms denk ik dan wel eens...waar ben ik eigenlijk aan begonnen? Dus, ik moest vanochtend weer gaan bedenken waar ik kan verblijven. Nou zal ik niet onder de brug slapen, want vrienden heb ik  die mij voor een paar dagen in huis willen, maar leuk is soms anders. Goed, maar wat maakt het nou heerlijk om in Italië te leven? Er werken en wonen is absoluut erg moeilijk, en zeker in deze onzekere tijden. Maar ik heb ook gezien in Nederland, daar is het ook niet meer zo zoals het geweest is. En volgens mij kan ik daar ook niet meer aarden...

Nee, Italie is mijn thuis, ondanks de hoogte maar ook zeker de dieptepunten. Ik ben ook verwend, ik wil alleen maar op mooie plekken leven en zijn. Waar het warm is, waar je lekker eet, waar de bergen of de heuvels zijn, het strand dichtbij, het hardlopen in de natuur. Als je in Nederland gaat hardlopen is alles zo vlak, en vaak ook ... wel een beetje saai. Maar natuurlijk heb je ook mooie plekken in ons land. Maar ik kan me gewoonweg niet meer voorstellen dat ik het leventje weer zal gaan leven zoals ik dat in Rotterdam altijd heb gedaan! Dat ken ik wel.

Dus, ik ben "controcorrente", waar een prijskaartje aan vast hangt met heel veel geduld en positieve instelling. En het geeft ook voldoening. Ik doe heel veel nieuwe ervaringen op, ik ontmoet nieuwe mensen. Ik kan, als ik wil, echt een boek schrijven over mijn leven in Italië en dan geef ik de titel : La vita in Italië is niet altijd bella! Of ja, deze is ook wel leuk : "De avonturen van Syl"!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten