I am a carnivore

Ik schrik van mezelf. Ik eet best veel vlees!

Dieren slachten vind ik vreselijk. Ik kan het ook niet zien. Ook niet als ik in Umbrie een vrachtwagen met varkens voorbij zie komen. Ik blijf er dan vaak achter rijden, of ik ga er snel voorbij. Ik vind het zielig. Maar waarom eet ik dan wel varkensvlees? Dat vraag ik mezelf wel eens af. Hypocriet?

Tussen de middag eet ik graag weer mijn prosciutto di Norcia, Mortadella of salsiccie secche. Ondanks dat ik die ochtend de vrachtwagen met varkens heb gezien. In Umbrie wordt heel veel varkensvlees en everzwijn gegeten. Als je in mijn ijskast kijkt, dan is het kaas, groenten, fruit, maar ook zeker vlees! Zelfs een hele varkenswang ligt er. Dat is typisch Umbrisch.

guanciale - varkenswang

Het probleem met mij is, of juist ook weer niet. Ik eet alles. Als ik bij vrienden eet, vragen ze me altijd: lust je dit of eet je dat? Dan antwoord ik altijd "ja hoor geen probleem". Van gekookte tong in Trentino tot pens in Rome. Ik eet het.

trippa alla romana - pens

Het is overduidelijk. Ik ben een carnivoor.  Ik zei het vandaag nog tegen mijn hardloopvriendje. Ondanks mijn liefde voor dieren, ik hou nou eenmaal van vlees. Vandaag op de markt heb ik weer mijn gebraden kip gehaald, en kippenvleugels met pancetta. Ik woon in het land van de pasta. Eet ik dat nog wel? Ja zeker, maar niet zo veel.

Ik ben gewoon een lekkerbek. Punto. Ik woon in Umbrie, en hier eet men vlees. Dus? Vegetariër zou ik nooit kunnen worden... helaas. De verleiding is gewoon te groot. Die lucht van de barbecue al... mmmm. Vegaballetjes, groentenhamburgers. Get, ik moet er niet aan denken! Volgens mij heb je die hier nog geen eens. Althans nooit gezien!