woensdag 16 januari 2013

Formaggio nostrano puzzone Moena

Elke avond na het werk, zoals nu, is het een mooi moment om bij te komen. Angelica en ik hebben ontdekt dat we elke avond meer hapjes moeten hebben voor bij de borrel. We hebben helaas geen keuken, maar met improviseren komen we al heel ver. Gisteren heb ik lekkere salami gehaald en vanochtend in de supermarkt om de hoek heb ik kaas gehaald van de streek: de puzzone Moena. Hij is enorm sterk, maar bij een glas rode wijn is deze kaas echt heerlijk.
Angelica komt uit Bassano del Grappa uit de Veneto, de streek van Venetie en Verona. Daar wordt over het algemeen behoorlijk wat wijn, prosecco en spritz gedronken. Daar staat de Veneto ook bekend om. Ik vond het geweldig toen ze mij vroeg of ik Heineken bier wilde halen, maar natuurlijk! Heineken! What else? Er gaat werkelijk niks boven een Heineken biertje. Toch? Zo zie je maar weer, een klein beetje Nederland blijft toch bij me.
Nou lijkt het net natuurlijk alsof we mega-drinkers zijn, maar dat valt enorm mee. Overdag werken we ons echt suf en 's avonds is gewoon ons relaxed momentje. Zij corrigeert me ook altijd met mijn Italiaans. Zo grappig. Ik ben bijvoorbeeld dol op pinda's. In het Italiaans heet dat arachidi. Maar, ik zeg altijd aracadi en dat zijn vlooien of luizen...geen idee. Maar dat betekent iets heel anders dus! Samen een kamer delen is heel intens. In het begin dat ik OMG geen privacy. Maar we zijn zulke goede vriendinnen geworden. Soms zeggen we tegen elkaar...ik ga je missen! Op het werk, in de kamer, we zien elkaar meer dan wie dan ook! Mijn beste vrienden in Venetie, Toscane, Umbrie, Sicilie en in Nederland, mijn ouders, nichtes en zus zie ik veel minder. Annelin en Elle. Goh, wat mis ik die. Soms krijg ik foto's opgestuurd uit Nederland, en dan ben ik best emotioneel. Ze groeien en groeien. Ik ben dan zo trots op ze, en op mijn zus en haar vriend. Het zijn zulke lieve maar vooral ondeugende meiden! They are my life.

De tijd vliegt. Het heeft heel, maar dan ook echt heel veel gesneeuwd hier. Eindelijk. Volgende week komt mijn allerbeste vriendje uit Terni (Umbrie) mij opzoeken. Wellicht krijg ik een dag vrij, zodat we samen kunnen gaan skiën. Ik kijk daar nu al naar uit. Samen met Marco de Sella Ronda doen. Lekker polenta eten met goulash in een skihut. Skiën als een gek en even bijkletsen. Ik ben heel blij hem weer te zien, de laatste keer was in Umbrie, in september. Soms denk ik ook wel eens, hoe zou het daar zijn? Mijn hardloopvriendjes, de ouders van Marco, de stad, piazza Tacito, Strettura, Palazzo del Papa en panificio Vantaggi . Tsjonge wat fijn om iemand binnenkort dichtbij me te hebben waarmee ik het zo goed kan vinden. En vooral, we kunnen samen enorm lachen. Hier op mijn werk gedraag ik me, ik moet ook wel .... een viersterren hotel, maar ondertussen blijf ik de Silly Syl van Rotterdam hoor. Angelica zij laatst tegen me, ja zo af en toe komen dingen in je op.... ze zei: you are beautiful, just the way you are. Ook als ik opsta, zonder make up en met mijn haren in de war, maar ook op het werk als ik als heidi in mijn tiroleser jurk rondloop. Normaal ben ik daar heel nuchter in en denk ik, mens praat niet zo raar. Iedereen is mooi. Ik ben niet iemand die dan zegt, ja je hebt gelijk. En wellicht is mijn karakter ook dat ik dat niet wil of kan zien. Ik ben wie ik ben en dat voelt goed. Ik ga nou niet zitten filosoferen hoor. Dat is helemaal niet mijn ding. Maar ik zeg ook heel eerlijk, dat is ook wel een beetje Italiaans hoor, dat je zoiets zegt over iemand. Dat iemand mooi is. Wij Nederlanders zijn daar wellicht veel te nuchter voor. En dat ben ik toch ook, een Hollandse meid!

Waar ik vandaag veel aan gedacht heb is het festival Umbriabeecoming. Ik zag vandaag op FB een hele mooie foto van een artikel waarin staat vermeld dat Ryanair wilt samenwerken met Umbriabeecoming. Gaaf! Al dat vele werk wat we vorig jaar hebben gedaan om Umbrie te promoten in het buitenland, het festival, en alles wat daarbij komt kijken. Ik vind dit zo enorm mooi. En ik ben echt trots op Marco want hij is de motor van dit alles. Maar ik ben ook best trots op mezelf. Nu blijkbaar plukken we de vruchten ervan..na al dat harde werken, weinig slapen, niks verdienen. Mooi is dit. En dit geeft me zoveel energie. Wie weet wat hier weer uitkomt. In ieder geval is dit een heel positief bericht voor begin van het jaar 2013...Dit jaar wordt een fantastisch jaar! Jahoe!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten